p
Paramparça
3 üyeTakip
Ağlayamadım ama ruhum paramparça olmuştu.
Ne toprağım ne hava,
Hislerimi ettim heba.
Tohumları kusarım,
Havayı boğarım hava da.
Ne yanabilirim, ne de içim soğur;
Yanıyorum diyemem yalan olur,
Ne ısıtmam, ne de ışığım yoktur.
Tam su serpilecek yerde
Su, nefesimden buharlaşır, kurur...
خ ف ز ي
Artık bir İsveç peynirine dönmüş gibiydim. Nasıl oluyor da parçalara ayrılmıyordum?
