Elbette en bahtiyar odur ki:
Dünya için âhireti unutmasın,
âhiretini dünyaya feda etmesin,
hayat-ı ebediyesini hayat-ı dünyeviye için bozmasın,
malayani şeylerle ömrünü telef etmesin,
kendini misafir telakki edip misafirhane sahibinin emirlerine göre hareket etsin,
selâmetle kabir kapısını açıp saadet-i ebediyeye girsin.
(Şualar /Risale-i Nur)