“Bin yıl uyudum sanki, uyandım giderek
Bir Tanrı’ya, bir aşka inandım giderek
Kalbimde ışıklarla umutlar söndü
Ben kupkuru bir dal gibi yandım giderek”
"Gəlişimdən fayda görmədi həyat,
Getsəm də, dəyişməz qoca kainat,
Bu gəliş-gedişin səbəbi nədir?
Eşidə bilmədim kimsədən,heyhat,
Biz getsək,yenə duracaq cahan,
Bizdən qalmayacaq bir iz,bir nişan,
Biz yoxkən çəkmirdi o heç bir zərər,
Getsək də,görünməz onda bir nöqsan.
Sadəlövh könlümdən mən cana gəldim,
Cəfakeş, canımdan fəğana gəldim,
Mənsizdə dünyanın işi də keçərmiş,
Əcəba, nə üçün cahana gəldim?"
Dünyada ne ikbal ne servet dileriz
Hatta ne de ukbada saadet dileriz
Aşkın gül açan bülbül öten vaktinde
Yaranla tarab yar ile vuslat dileriz.
Yahya Kemal Beyatlı
"Yaşam soluğumuzun kaynağını soruyorsun
Çok uzun bir hikâyeyi özetlemek gerekirse
Derim ki çıkmış ummanın derinliklerinden
Sonra umman yutuvermiş onu yeniden."