İnsanların duygu ve ihtiyaçlarını dinlediğimizde onları artık canavar gibi görmekten vazgeçeriz.
Sayfa 137 - Remzi KitabeviKitabı okudu
Şiddetsiz İletişim'de, insanlar kendilerini ifade etmek için hangi sözcükleri kullanırlarsa kullansınlar, biz onların gözlemlerine, duygularına, ihtiyaçlarına ve ricalarına odaklanırız.
Sayfa 110 - Remzi KitabeviKitabı okudu
Empatinin kilit unsuru, mevcudiyettir: Karşımızdakine ve onun yaşadığı deneyime tüm mevcudiyetimizle eşlik ederiz.
Sayfa 113 - Remzi KitabeviKitabı okudu
Zihinsel anlama çabası empatiyi engeller.
Sayfa 111 - Remzi KitabeviKitabı okudu
Durumu ''düzeltmemiz'' ve diğerlerinin kendilerini iyi hissetmelerini sağlamamız gerektiğine inanmak, bizi anda mevcut olmaktan alıkoyar.
Sayfa 112 - Remzi KitabeviKitabı okudu
Şiddetsiz İletişim'de biz, başkalarının değişmesini ve isteklerimize yanıt vermelerini ancak onlar da bunu kendi istekleriyle ve şefkatle yapmayı seçiyorlarsa arzu ederiz. Şiddetsiz İletişim'in amacı, dürüstlük ve empati üzerine kurulu ilişkiler geliştirmektir.
Sayfa 101 - Remzi KitabeviKitabı okudu
Şiddetsiz İletişim'in dört öğesi:
1. Gözlem
2. Duygu
3. İhtiyaç
4. İstek/rica
Şiddetsiz İletişim'in iki yönü vardır:
1. Kendimizi bu dört öğeyi içerecek şekilde ifade etmek.
2. Dört öğe aracılığıyla karşımızdakini empati yoluyla dinlemek.
Sayfa 23 - Remzi KitabeviKitabı okudu
Duygusal sorumluluk geliştirme sürecinde, çoğumuz üç aşama deneyimleriz:
1. ''Duygusal kölelik'' -başkalarının duygularından sorumlu olduğumuza inanırız.
2. ''Başkaldırı aşaması'' -başkalarının duygu ve ihtiyaçlarını dikkate almayı reddederiz.
3. ''Duygusal özgürlük'' -başkalarının değil, kendi duygularımızın tüm sorumluluğunu kabul eder ve kendi ihtiyaçlarımızı başkaları pahasına asla karşılayamayacağımızın farkında oluruz.
Sayfa 78 - Remzi KitabeviKitabı okudu
Başkaları hakkındaki yargı, eleştiri, teşhis ve yorumlarımızın tümü, ihtiyaçlarımızın hayata yabancılaşmış ifadeleridir.
Sayfa 70 - Remzi KitabeviKitabı okudu
Başkalarını suçlamak yerine kendi ihtiyaç, arzu, beklenti, değer ya da düşüncelerimizin varlığını kabul ederek duygularımızın sorumluluğunu üstleniriz.
Sayfa 67 - Remzi KitabeviKitabı okudu