XCIX
Erken açan menekşeyi payladım şöyle diyerek:
“Tatlı hırsız, nerden çaldın o güzel kokuyu öyle,
Aşkımın soluğundan mı?
Çekip almış olsan gerek
Sayfa 99Kitabı okuyor
LXXXXVII
Hoşça kal!Değerin çok yüksek, tutamam seni
Biliyorum kendine ne paha biçtiğini
Özgürlüğe kavuştun alıp değer belgeni
İptal ettik sendeki hakkımın senedini.
Nasıl tutarım seni, sağlamadan izini
Neyim var hak edecek senin zenginliğini
Bu eşsiz armağana kim layık görür beni?
Bana verilmiş berat, dönüp buldu vereni
Sen vermiştin kendini, bilmeden değerini
Ya da bana vermekle hata işlediğini
Bir yanlış anlamanın sonucu hediyeni
Ama, o yine buldu hatayı düzelteni.
Sen benimdin:
Rüyanın görkemleriyle doldum
Ben uykuda sultandım
Uyanınca hiç oldum
Sayfa 87Kitabı okuyor
Artmasını isteriz en güzel varlıkların
Güzelliğin gül yüzü solmasın diye asla.
Bir güzel, yaşlanıp da göçünce bugün yarın
Anısı yaşar yine körpecik yavrusuyla:
Ama can yoldaşındır kendi parlak gözlerin.
Kendi ateşin besler ruhunun alevini:
Kıtlığa çevirirsin bolluğunu her yerin,
Kendi düşmanın gibi, ezersin can evini.
Şimdi sen yeryüzünün taptaze bir süsüsün,
Varlığın çiçek dolu bahardan müjde taşır,
Ama kendi koncanda ruhunla gömülüsün.
Pintiliğin arttıkça kendi sonun yaklaşır.
Dünyaya acımazsan, oburlar gibi ancak
Varlığın da mezar da güzelliği yutacak.
*𝐖𝐢𝐥𝐥𝐢𝐚𝐦 𝐒𝐡𝐚𝐤𝐞𝐬𝐩𝐞𝐚𝐫𝐞* -𝑺𝒐𝒏𝒆 𝟏-
Shakespeare 147. sone
Aktır demiştim yüzüne cehennem karasıyken. Parıltıdır demiştim fikrine gece misali karanlıkken.
Sayfa 90 - PEGASUSKitabı okudu
LXIX
Ama yakışmıyorsa kokun görünüşüne:
Nedeni orta malı olmandır ele güne.
Sayfa 69 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
XXVIII
“Yıldızlar kör olunca sevgilimdir nur döken.“
Ama gün, işte her gün çilemi uzatıyor;
Gece, işte her gece derdime dert katıyor.
Sayfa 28 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
xıı
Çünkü tatlı ve güzel, her şey harcar kendini,
…
Kimse karşı koyamaz zamanın tırpanına,
Kendi soyun direnir o kıyarken canına. 
Sayfa 12 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Aşk ya cahil, hiçbir şey bilmiyor,
ya da fazlasıyla merhametsiz olmalı,
ya da öyle az buluyor ki acımı
beni daha kötüsüne mahkûm ediyor.
Sayfa 191 - Don Quijote - I. CİLT - ÜÇÜNCÜ KISIM - YİRMİ ÜÇÜNCÜ BÖLÜM - Yapı Kredi Yayınları - 32. Baskı - İstanbul, Aralık 2020Kitabı okudu
Ey gezginler, yürürsünüz dalgınca,
Geride kalanlar mı var aklınızda?
Geldiğiniz yer çok mu uzaklarda?
Yüzünüzden öyle anlaşılıyor da.
Ağlamazsınız hiç gelip geçerken,
Bu matem dolu şehrin içinden,
O insanlar gibi, ki yoktur bilgileri.
Bilmezler bu şehirdeki ağır kederi...
Eğer durur da dinlerseniz hâlimi,
Kalbimin bitmek bilmeyen ahını,
Gözyaşı olmadan bitmez bu seyahat...
Sayfa 79Kitabı okudu
Bakıyorum ki unutacaksınız,
Ben vefasız bir adam olsam
Ve size sebepler sunmasam,
Kaybettiğiniz o kadının yüzünü...
Sayfa 74Kitabı okudu
Biliyordu çünkü; bu fena hayatımız,
Hiç layık değildi bu nazik kadına.
Sayfa 65Kitabı okudu