İnsanlar benim cesedimin yanından, bakmadan geçip gidiyorlar. Cesetler tatsız şeylerdir, can sıkar..
Sayfa 101 - Can Sanat YayınlarıKitabı okudu
İyi oldukları için mi beni öldürdüler? Onlar kahkahayla güldüler. Beni kapı dışarı ettiler. Kονdular. İyi insan oldukları için. Ta rüyalarına varıncaya kadar duygusuzdur onlar. En derin uykularında bile. Onlar cesedimi yüzüstü bırakıp giderler, uykularında bile duygusuz. Onlar cesedimin yanından gülerek, ağızlarında bir şeyler çiğneyerek, şarkı söyleyerek, uyuyarak, yediklerini hazmederek duygusuz, geçip giderler. Benim ölümümden onlara ne?
Sayfa 101 - Can Sanat YayınlarıKitabı okudu
Fırt, fırt! İşitiyor musun, ciğerlerim nasıl da hırıldıyor? Bir çöpçünün süpürgesi gibi. Ve çöpçü kapısını ardına kadar açmış. Ve çöpçünün adı ölüm. Ve süpürgesi benim ciğerlerim gibi, kısık sesli eski bir saat gibi ses veriyor. Fırt, fırt..
Sayfa 99 - Can Sanat YayınlarıKitabı okudu
Hayatım binlerce kapısı var..
Sayfa 96 - Can Sanat YayınlarıKitabı okudu
Sen cümleleri kim kimi düşünüyor, kim kimden yüz çevirdi, siz mi benden, biz mi senden, diye evirip çeviriyorsun; işte o kadar..
Sayfa 95 - Can Sanat YayınlarıKitabı okudu
Meğer ölmek ne kadar iyiymiş, ölüm hiç de dayanılmaz bir şey değil sanırım. Ölüme dayanamadığı için geri gelmiş tek kişi yok ki. Belki de çok hoş, ölüm; belki de hayattan daha hoş. Belki de..
Sayfa 92 - Can Sanat YayınlarıKitabı okudu
Esneyen bütün bir dünya kadar yorgunum ben..
Sayfa 89 - Can Sanat YayınlarıKitabı okudu
İnsanın karnı tok, sırtı pek oldu mu başkalarının yoksulluklarını okuması, merhamete gelip iç çekmesi ne tatlıdır..
Sayfa 89 - Can Sanat YayınlarıKitabı okudu
Evet, bu yol yaslı, zalim, batak. Ama biz dışarıda, hep onun üzerinde yürüyoruz. Biz bu yol boyunca topallıyor, haykırıyor, aç yürüyoruz: yoksul, üşümüş ve yorgun! Ama Elbe beni kokmuş bir et parçasını geri püskürtür gibi dışarı kustu. Elbe beni uyutmuyor. Yaşamalıyım, öyle mi? Bu hayatı mı yaşamalıyım? Peki, cevap ver bana: Niçin, kimin için, ne için?
Sayfa 88 - Can Sanat YayınlarıKitabı okudu
Sen yok musun, sen! Nereye gider bu cadde? Biz neredeyiz? Hâlâ burada mıyız? Burası hâlâ o bildiğimiz dünya mı? Hani bizim postumuz? Hani kuyruğumuz, yırtıcı kuş dişlerimiz, pençelerimiz? Hâlâ iki ayak üstünde mi yürüyoruz? Ey insanoğlu, insanoğlu, ne biçim caddesin sen? Nereye gidersin?
Sayfa 87 - Can Sanat YayınlarıKitabı okudu
Rakamların anlamı: ölüler, yarı ölüler, bombalarla ölenler, mermi parçalarıyla ölenler, açlıktan ölenler, bombardımanda ölenler, buz altında ölenler, okyanuslarda ölenler, kahırdan ölenler, kayıplar, kaçaklar, sağ mı ölü mü bilinmeyenler. Bu rakamların sıfırları, ellerimizdeki parmakların sayısından da çoktur..
Sayfa 87 - Can Sanat YayınlarıKitabı okudu
Bu kalp, sesi kısılana kadar bağırdı da çığlığını hiç kimse duymadı..
Sayfa 86 - Can Sanat YayınlarıKitabı okudu
İnsan bazen tıkanır, soluk alamaz olur, ya da içinden birini öldürmek geçer. Derken soluğu düzelir, işleyeceği cinayeti de işlemeden bırakır. İnsan artık bağırmaz, hıçkırmaz, katlanır..
Sayfa 85 - Can Sanat YayınlarıKitabı okudu
Dayanamıyorum! Dayanamıyorum! Dayanamıyorum!
Sayfa 85 - Can Sanat YayınlarıKitabı okudu
Üç yıl Sibirya'da kalmak da hani kolay değil. İnsanın aklının freni bozulur, dizlerinin bağı çözülürse şaşılmaz doğrusu..
Sayfa 83 - Can Sanat YayınlarıKitabı okudu