v
Vuslat'a Hasret
𝑮𝒆𝒍, 𝒌𝒂𝒚𝒃𝒐𝒍𝒅𝒖𝒎 𝒌𝒂𝒍𝒂𝒃𝒂𝒍ı𝒌𝒍𝒂𝒓 𝒊ç𝒊𝒏𝒅𝒆
𝑮𝒆𝒍, çı𝒌𝒂𝒓 𝒃𝒖 𝒅𝒊𝒑𝒔𝒊𝒛 𝒌𝒖𝒚𝒖𝒍𝒂𝒓𝒅𝒂𝒏 𝒃𝒆𝒏𝒊
𝑮𝒆𝒍, 𝒌𝒐𝒑𝒖𝒚𝒐𝒓 ö𝒎ü𝒓 𝒕𝒂𝒌𝒗𝒊𝒎𝒊𝒏𝒅𝒆𝒏 𝒔𝒂𝒚𝒇𝒂𝒍𝒂𝒓
𝑮𝒆𝒍, 𝒛𝒆𝒉𝒎𝒆𝒓𝒊 𝒈ö𝒏𝒍ü𝒎𝒆 𝒛𝒆𝒉𝒊𝒓 𝒐𝒍𝒔𝒂𝒏𝒅𝒂
𝑮𝒆𝒍, 𝒂𝒚𝒂𝒛 𝒗𝒖𝒓𝒅𝒖 𝒔𝒐𝒍 𝒚𝒂𝒏ı𝒎𝒂
𝑮𝒆𝒍, 𝒔𝒐𝒍𝒅𝒖 𝒈ö𝒏𝒍ü𝒎ü𝒏 𝒆𝒏 𝒏𝒂𝒅𝒊𝒅𝒆 ç𝒊ç𝒆𝒌𝒍𝒆𝒓𝒊
𝑮𝒆𝒍, 𝒃𝒊𝒓 𝒂𝒗𝒖ç 𝒅𝒖𝒂 𝒊𝒍𝒆 𝒔𝒖𝒍𝒂 ş𝒖 𝒅𝒊𝒗𝒂𝒏𝒆 𝒈ö𝒏𝒍ü𝒎ü
𝑮𝒆𝒍, 𝒉𝒂𝒌 𝒚𝒐𝒍𝒖𝒏𝒅𝒂 𝒓𝒆𝒇𝒊𝒌'𝒊𝒎 𝒐𝒍𝒔𝒖𝒏 𝒈𝒆𝒍𝒊ş𝒊𝒏
𝑮𝒆𝒍, 𝒚𝒆𝒕𝒎𝒆𝒛 𝒎𝒊 𝒃𝒖 𝒉𝒂𝒔𝒓𝒆𝒕 𝒂şığ𝒂
𝑮𝒆𝒍 , 𝒀𝑼𝑺𝑼𝑭 𝒐𝒍𝒔𝒖𝒏 𝒈𝒆𝒍𝒊ş𝒊𝒏 𝒈ö𝒏ü𝒍 𝒔𝒂𝒓𝒂𝒚ı𝒎𝒂
𝑴İ𝑯𝑴𝑨𝑵-𝑰 𝑨Ş𝑲
Belli ki onun bütün çocukluğu bitmez tükenmez bir hasretle geçmiş.
"İkimiz de biliyoruz ki bu, bu dünyadaki son vedamız. Bitti işte, hiç bitmez sandığımız sevdamız. Üzülme olur mu Gülşah? Bu hayatın garipliklerinden biridir, çok seven kavuşamaz. Kim ki bir kulu Rabbinden çok severse o kul sevdiğine kavuşamaz. Bilirim çok üzülürsün sen ama üzülme ne olur, yavrunu düşün."
Sayfa 255Kitabı okudu
