Nasıl yadsırım acılarımı.
Ufacık şeylerle mutlu olandan ufacık şeyler esirgenir. Hiçbir şeyle yetinmeyenlerin önüne dünyalar serilir. Hayat böyledir biraz.
Enerjinizi düşüren herkesle ve her şeyle aranıza mesafe koymakta öz bakımdır.
Yaşam
Ne yaşarsan yaşa yaşadıklarınla mutluluğu, ağlamayı, katlanmayı yapmak zorundasın ki zaman bunu gözüne gösteriyor.
Yaşam
Yaşam acı çektiren
Mutluluğu da barındıran
Bakış açılarının çokluğu
Her rengi kapsayan
Doğanın parçası
Düşüncelerin varlığı
Hayatları şekillendiren
Bir döngüleri olan
Sürdürülerek aktarılan
Anlayışları olan
....
Nasıl yaşarım bunca uzakta sevmiş olduğumdan, sevdiğimden?
Durumlar (iç) ve olayların (dış) özdeş olduğunu görmemizi engelleyen şey, onların birbirlerinden bir tür seyreltici işlevi gören zaman faktörüyle ayrılmış olmalarıdır.
Olumsuz duygularımız, zaman içinde şikayetçi olduğumuz aksilikler hâline gelirler. İster iyi olsun ister kötü, belli bir olayın başımıza gelebilmesi için öncelikle içimizde onun gerçekleşeceği koşulları yaratmamız gerekir.
Hayat
Hayat, düz bir yol değil, dolambaçlı bir patika; zaman zaman düşeceğiz ama önemli olan tekrar kalkmaktır.
Doğan Cüceloğlu Öneriyor
Hemen Bir Kenara Kaldırmamız Gereken
Beş Alışkanlığımız:
1. Başkalarını kırmamak için kolayca söz vermek;
2. Kişinin sadece davranışına bakıp, davranışının arkasındaki niyeti hesaba katmamak;
3. Öfkenin tutsağı olarak hemen karar verip tepkide bulunmak;
4. Keyif alınan bir alanda gelişim için hiç değilse haftada bir zaman ayırmamak;
5. Duyguların söylediklerini dinlememek.
Sayfa 73Kitabı okuyor
İnsan, gündelik başarı hissi tatmin edilmesi gereken bir varlık.
Sayfa 69Kitabı okuyor
“Varolan şey yaratılmamıştır, yok olamaz; çünkü bütündür, değişmez, sonrasızdır. Hiçbir zaman, ne geçmiştedir ne de gelecekte; şimdi vardır, bütünüyle süreklidir.”
Sayfa 111 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
İnsan umutsuzsa ne yapacağını bilemez duruma gelir. Önceliğinin ne olduğunu idrak edemez. "Hangi adımı atarsam atayım fark etmez, zaten yaşamanın da bir anlamı kalmadı," demeye başlar. Umutsuzluk kişinin cesaretini de şevkini de kırar. "Çıkış yolu yok," duygusu güçlendiği için bireylerde belirli kişilere, kurumlara ya da hayata, hatta Allah'a isyan başlar. Orhan Gencebay'ın dediği gibi, "Kaderin böylesine yazıklar olsun!" tavrı hakim olur. İsyanın temelinde aldatılmışlık ve haksızlığa uğramışlık duygusu vardır, alttan alta sinsi bir öfke oluşur.
Sayfa 64Kitabı okuyor