Sınav zamanı yaklaştıkça içine bir korku giriyordu.
Sayfa 52
Annemin bu sene benden beklediği performans, Gökçe. Benim performans, Alper
"Merhaba," dedi Gökçe. "Nasılsın?"
"İyiyim," dedi Alper. "Sen nasılsın?"
Gökçe omuz silkti. "Neredeyse her günüm, sadece ders çalışmakla geçiyor. Ne kadar iyi olabilirim ki?"
Alper, başını aşağı yukarı salladı. "Merakımdan soruyorum," dedi. "Hafta sonu kaç saat ders çalıştın?"
"Sabah tam dokuzda kütüphanedeydim," dedi. "Akşam on bir gibi oradan ayrıldım ama ara sıra mola verdim. Sanırım o gün, on üç saat kadar çalıştım."
Alper'in gözleri kocaman açıldı. "On üç saat mi? Moralimi bozuyorsun."
"Ama hiç verimli olmadı," dedi. "Pazar günü, on gibi gidip ak-şam yedi gibi ayrıldım. Beynim çok çalışınca yoruluyor, az ve verimli çalışmak benim için daha iyi."
Alper'in gözleri kısıldı. "Az dediğin şeyin, sekiz saat olduğunun farkında mısın?"
"Dokuz," diye düzeltti Gökçe.
"Ben daha bunu bile hesaplayamıyorum!"
Sayfa 143 - Alper - Gökçe
