Allah’ın da sevip çekindiği biri olsaydı, belki o da her aklına eseni yapamazdı. Ama tek başına yaşadığı için sevgiden habersizdi, acı vermekten hiç korkmuyordu. Böyle düşündüğüm için ne gök gürledi, ne şimşek çaktı.
Sayfa 227 - Bilgi YayıneviKitabı okudu
Aşkın tadından ve acısından habersiz insanlar, ne kadar yavan oluyorlar.
"Tek sözün bile çok fazla geleceği, o kendi kendine yeterli, geçmişi ve geleceği kucaklayan büyülü anlardan biriydi."
"Hikâyemi istediğim gibi bitiremeyeceğim belliydi. Öyleyse niye bu acıyı çekiyordum? Daha ne kadar çekecektim? Bir karar vermeliydim artık!"
Sayfa 259
"Ne acımasız bir dünyaydı bu!"
Sayfa 234
"Canım Allah'ım! Ne olur, beni yeniden eski günlerime döndür! Yine hiçbir şey bilmeyen bir çocuk olayım! Lütfen!"
Sayfa 218
"Büyüdüğüm için sevindiğimi sanıyordu zavallıcık.
Büyüdükçe ölüyordum ben."
Sayfa 210
"Kızlar! Gerektiği zaman, siz de böyle rahat, serbest konuşun! Düşüncenizi söyleyin! Hakkınızı savunun. Köle ruhlu anneler, fikri hür, irfanı hür, vicdanı hür insanlar yetiştiremez."
Sayfa 186
"Her korkumu böyle sevgiyle yatıştırıyordu."
Sayfa 182
"Cumhuriyetin ne olduğunu okulda öğrendim. En büyük bayrammış!"
Sayfa 173
Bence de..
"Erkek sözü mü?"
Gülümsedi.
"Hayır. Sevginin değerini bilen kadın sözü. Bence bin kere daha sağlamdır."
Sayfa 148
"Sahiden deliydi bu kadın. Ben de deliliğine bayılıyordum zaten."
Sayfa 144
"Aşkın tadından ve acısından habersiz insanlar, ne kadar yavan oluyorlar."
Sayfa 132
"Özlem acısının, her ağrıdan daha yakıcı olduğunu yeni yeni anlıyordum."
Sayfa 117
"Biri uğruna sessizce acı çekmenin de bir tadı olduğunu o gün öğrendim."
Sayfa 116