Biri uğruna sessizce acı çekmenin de bir tadı olduğunu o gün öğrendim.
Yalnız benim ol, el yüzüne bakma sakın sen,
Kıskan beni, göğsünde uyut, yan ateşimden...
Seven bir kadının ne harikalar yaratabileceğinden haberi bile yok.
Aşkın tadından ve acısından habersiz insanlar, ne kadar yavan oluyorlar.
Biri uğruna sessizce acı çekmenin de bir tadı olduğunu o gün öğrendim.
Her sahici İstanbullu biraz martı gibidir. Hem yürür, hem yüzer, hem dalar. Bir uçmasını bilmez
"..Bu şanlı devlet, umacıyla, cadıyla, torbalı kadınla, kesik başla korkutularak eğitilmiş, el bebek, gül bebek büyütülmüş, milletinin de, kendisinin de hakkını korumayı ayıp sanan, 'büyüklerimiz her şeyin doğrusunu bilir, iyisini yapar' diye kandırılmış, pısırık, ürkek, kararsız, istiklal fikrinden yoksun, milli onurdan nasipsiz, dünyadan habersiz, duyduğunu düşünmez, düşündüğünü söylemez, yarım yamalak, mızmız insanların elinde bu hale düştü."
Biri uğruna sessizce acı çekmenin de bir tadı olduğunu o gün öğrendim
"Korkma insancık." dedi "Korkma! Göreceksin, her şey yeniden güzelleşecek! Bütün korkuların geride kalacak."
Şehidin mezarı, anasının yüreğidir çocuk