“Kızkar! Gerektiği zaman, siz de böyle rahat, serbest konuşun! Düşüncenizi söyleyin! Hakkınızı savunun. Köle ruhlu anneler, fikri hür, vicdanı hür insanlar yetiştiremez.”
Tombul kollarıyla beni sardı, “Korkma insancık..” dedi, “Korkma! Göreceksin, her şey yeniden güzelleşecek! Bütün korkuların geride kalacak.”
Ölüm yolculuğum o gece başladı.