Yüz yaşında, yitirmeyi ve kederi yenmesini öğrenmiş olursunuz muhakkak... yoksa bunlar ölünceye dek peşinizi birakmaz mi? Yüz yaşında, kardeşler unutulur, oğullar unutulur, sevilenler unutulur, kimse hiçbir şeyi hatırlamaz, en
perişan olmuşlar bile hatrlamayı unutur. Anneler ve babalar öleli çok uzun zaman olmuştur. Hatrlayan çıkar mı?