Daniel Defoe
"Bugün sevdiğimizden yarın nefret ediyoruz; bugün peşinden koştuğumuzdan yarın köşe bucak kaçıyoruz; bugün arzuladığımızdan yarın korkuyor; hatta düşüncesi karşısında bile tir tir titriyoruz."
Korkuyorum...
Ya senin bana yaptıklarını başkasına ben yaparsam diye!
Korkuyorum...
Senin bana yaşattıklarını sana da yaşatsınlar diye bir dileğe teslimiyetten!
Ya sen sevgilim!
Ya sen?
Korkuyor musun?Korkuyorum...
Seni bir hiç uğruna mı kaybettim ben! ?
Korkuyor musun sevgilim?
Korkuyorum ben...
Sırf seni sensiz sevmişsem!
Sevgilim, ya SEN boş
İnsanların çoğu kaybetmekten korktuğu için, sevmekten korkuyor.
Sevilmekten korkuyor, kendisini sevilmeye layık görmediği için.
Düşünmekten korkuyor, sorumluluk getireceği için.
Konuşmaktan korkuyor, eleştirilmekten korktuğu için.
Duygularını ifade etmekten korkuyor, reddedilmekten korktuğu için.
Yaşlanmaktan korkuyor, gençliğinin kıymetini bilmediği için.
Unutulmaktan korkuyor, dünyaya iyi birşey vermedigi için.
Ve ölmekten korkuyor aslında yaşamayı bilmediği için.
Silmeye çalıştığı her yer tekrar buharlanıyordu nefesiyle
Çok uzak ve soğuktan gelen bir yolcunun yakarışı vardı bedeninde
Gönlü perişan,üstü perişan meczup bir halde
Duyulmak istiyor belki de bilinmek
Gücünün yettiğince
Omuzlarından birinin yükü çok ağırdı
Korkuyor farkedilir diye
Adım atmayı zorlaştıran tonlarca ağırlık taşıyan incecik bilekleriyle
Kafa tutuyor bir de yedi düvele
Ne yapsın gariban yüreğiyle
Yanmayı bilmiş lakin yakmayı öğrenememiş safiyane haliyle
Göklerde aradığı umudu yeryüzünde bulma ümidiyle
Topaç misali dönen dünyasında kendi gibi bir divane bulacaktı belki de..
1/9/2023
Pınar PEKĞÖZ
Hür bir insan Asla bir kölenin önünde eğilmemelidir.
Günün birinde padişah payitahtının sokaklarında dolaşıyordu.
Onu gören herkes yerlere kadar eğiliyordu, Yalnızca yolun kenarında oturan bir derviş aldırmıyor, tesbihiyle Allah zikretmeye devam ediyordu.
Padişah öfke içinde durdu ve dervişi yanına çağırdı, “Herkes eğilirken sen niye eğilmiyorsun?" diye sordu.
“Herkes sizin gücünüzden korkuyor ve sizin zenginliğinizden istiyor" dedi derviş, "Onun için onların sizin önünüzde eğilmesi haklıdır.
Ben ise yalnızca Allah (c.c'tan korkuyorum ve yalnızca Allah'ın bana lütfet tiklerini istiyorum.
Bu nedenle benim sizin önünüzde eğilmem doğru değildir.
Sultan sinirlendi, ancak derviş sözüne devam etti;
"Ayrıca hür bir insan asla bir kölenin önünde eğilmemelidir'.
Padişah önce öfkeden kıpkırmızı kesildi, sonra yüzündeki bütün kanlar çekilip beyaza döndü.
Derviş sakin bir sesle devam etti, "Görüyorsunuz siz hâlâ öfkeniz ve gururunuzun kölesi siniz , ben İse kendimi, benliğimin ve hayvanı tabiatımın boyunduruğundan kurtardım".
Aklı başına gelen Padişah askerlerini uzaklaştırdı;
“Ona dokunmayın.
O bir Allah (c.c) dostu ve çoktan benim hükümranlığımın dışına çıkmış". DEDİ ..
Erkekler kadın deneyiminden
özgürleşmiş deneyimden korkuyor
Bu iyi yoldan ayrılma dürtüsünden yoğun bir utanç duyduklarını ve dolayısıyla bizim onların yollarını taklit etmemizi aptalca gördüklerini fark ettim
Bu gerçekten eğlenceli
Korkak
Kan kırmızı gözlerim
Ellerimde bir avuç köz
Yüreğim terliyor
Gökte kapkara bulutlar
Haykırışlar yükseliyor kara gecenin bağrından
Mezarlıklar korkuyor azaptan
Kaçmak ve korkmak ihanetin ta kendisidir
İhanetin affı olmaz...
İnsan: Evet. Hansel ve Gratel'in öyküsü.
Uzaylı: Oğlanın, Hansel'in korktuğunu söyledin ama kız korkmuyormuş.
İnsan: Şu anda değil, hayır.
Uzaylı: Peki neden biri korkuyor da öteki korkmuyor? Bireyler korkuyu kendi başına mı yaşar?
İnsan: Bireysel bir duygudur. Evet.
Uzaylı: Bizim için korku birlikte yaşadığımız bir duygudur.
İnsan: Bizim atalarımız öyleymiş. Saklanarak hayatta kalan minik memeliler.
Uzaylı: Anlaşılan korkmayı bırakmışsınız ama.
İnsan: Neden öyle diyorsunuz?
Uzaylı: Başka bir gezegenle iletişim kurdunuz. Çekingen bir türün hareketi mi bu?
İnsan: Tür değil. Hayır efendim. Bir Kadın. Korkusuz tek bir Kadın.
Uzaylı: Başka korkusuz İnsanlar da var mı?
İnsan: Ara sıra ortaya çıkıyor. Diğerlerine örnek olsunlar diye de çoğu zaman onlardan ilham alıyoruz.
Uzaylı: Korku eksikliğinin sonu yok oluştur. Atalarınız korkusuzları örnek alsaydı var olamazdınız. İnsanoğlu yeniden korkmayı öğrenmeli.
İnsan: O zaman onlara öğretiriz.
3 Cisim Problemi
Cehennemden korkuyor , ama yine odun toplama peşinde ...
Franz kara
"Doruğa ulaşmanı sağlamak hoşuma gidiyor. Çıkardığın sesleri seviyorum. O anı yaşarken nasıl göründüğün hoşuma gidiyor. Bedenin kasılıyor ve bana uzanıyorsun. Elime, boynuma, tutunabildiğin her ne varsa ona. Sonra yüzün... Dudakların aralanıyor ve gözlerini sımsıkı yumuyorsun, kaşların çatılıyor. Korkmuş gibi görünüyorsun ve bu bana Fransızcada buna 'La petite mort. dendiğini hatırlatıyor. Orgazm için kullandıkları söz bu, 'küçük ölüm'. Her seferinde, korkuyor gibi ama çok iyiymiş gibi görünüyorsun. Sanki o kadar iyi hissediyorsun ki ölebilirmişsin gibi. Bir saniye için nefes almayı bırakıyorsun ve ardından seni vurduğunda en muhteşem sesi çıkarıyorsun. En muhteşem, yemin ederim. Crescendo, decrescendo. Diminuendo, bu da bittikten sonra başını yastığa koyduğun an. Bazen öne atıyor, bazense yastığa koyuyorsun. Gözlerin kapanıyor ve iç geçiriyorsun, öylesine keyifli bir şekilde. Keyif olmasını umuyorum. Ve ulaştığın zirveden inişini izlemek de hoşuma gidiyor. Saçların darmadağın ve yüzün pembe ve ışıl ışıl. Dudakların parlak ve kırmızı ve aralık. Seni izliyor ve ne kadar güzel olduğunu düşünüyorum. Ama aynı zamanda bu görüntüye sebep olan, senin böyle hissetmeni sağlayan kişinin ben olduğunu düşünüyorum. Senin bana izin verdiğini. Ve ardından seni öpmeden duramıyorum."