İyi şeyler olsa bile bunu kötü şeylerin izleyeceğini düşünen birisi isek, öncelikle yaptığımız şey olumsuz provalar olabilir. Provacılık, endişe rahatsızlıklarında ortak bir zihinsel davranıştır. Kendimizi birden olumsuz sahneleri zihnimizde canlandırırken buluruz. Sanki birileri en kötü senaryo yarışması açmış, biz de onu kazanmak için çabalıyoruz.
Ayrıca, travma yaşayan kişilerin neden aynı sorunları tekrar tekrar yaşadığını ve deneyimlerinden bir şeyler öğrenme konusunda sorunları olduğunu anlamamıza yardımcı olmaktadır. Artık davranışlarının ahlaki eksikliklerden, iradesizlikten ya da kötü karakterleri yüzünden olmadığını biliyoruz: bunların nedeni beyindeki gerçek değişimlerdir.
Acaba iyi şeyler olacak mı? Hayır, dedim kendime. İyi şeyler birdenbire olur; bu kadar bekletmez insanı. Sürüncemede kalan heyecanlardan ancak kötü şeyler çıkar. Ya da hiçbir şey çıkmaz.
Dikkatim dağılır çoğu zaman bazı geceler, kaybolurum... Kırık benliğim, yalnızlığım ve direnmeye devam eden ruhumla başbaşa kalırım. Yaşamayı unutmuş, bezgin ve yıkık bir adam olurum. Bir noktada içimde bir cesetin yaşadığını hissederim. Tam da o an, kalbimin; onarılamaz, küçük parçalara ayrıldığını anlarım. Duygularıma dokunan umutsuzluklarım, beynimin içinde toplanan olumsuzluklarım ve bütün güvensizliklerimle sessizliği dinlerim. Kendimi kandırıp dururum, kendimi avuturum ve bunu yalnız kendim için yaparım. Sonra, kayıp bir çocuk gibi korkarım. Dünyam beni çok kez parçaladı, yine de yaşamak zorundayım ama neyseki eskisi kadar acı vermiyor olanlar. O kadar çok dengesizim ki, bu gece düşebilirim. O kadar çok dikkatsizim ki, bu gece yanlış bir şeyler yapabilirim ve o kadar çok yorgunum ki bu gece, ölebilirim!
06/04/2023 - 04:13
Kara Sabah…
@askerserhan , ailesi olayı bizzat yaşamış olan, bu kötü günü ve günleri kaleme almış, unutmamamız için tüm detayları ile yazıp, kitabına resimleri ile eklemiş.
Aradan aylar geçmesine rağmen, hala sıkıntılar devam ederken, kitap bizi sadece televizyonda gördüklerimiz değil onun ötesine götürüyor.
Gerçekleri daha iyi bilmek için mutlaka okumalısınız.
Bu kitap kitaplığınızda olmalı ki, ileride bu günleri çocuklarımızda doğru bilsin.Yapılanı yapılmayanı, kimler yardım ederken kimler yardıma köstek oldu unutmasın.
Ben çoğu yerde ağlayarak, o anları buz gibi hissederek bedenimde, kitabı okudum.İstanbul’da yaşayan biri olarak, deprem olsa farklı şeyler olacağını düşünmüyorum.
Hatta aklımdan şu bile geçti, belki dedim yıkılırsa buralar, bu kitabı kitaplarımı bulurlar.Kitaplarda kızıma bıraktığım notları, kızıma bıraktığım defterleri, fotoğrafları…
Ahhh, elinizde iken yaşam ve hala yaşıyor iken sevdikleriniz, kıymetini bilin.Değmez vallahi bu dünya!
| Aişe Bozdemir ~ 26/04/24
Her muameleyi kabul edecek hangi insana kötü şeyler yaşatmazlar ve kendisine edilen eziyetleri şikayet etmeden alıp çekmesini öğrenen kişi sonunda nasıl delirmez…
Bir insan olduğunuzu ve kusursuz olamayacağınızı kabullenin. Hatalarınız, karanlık bir yönünüz ve benliğinizin bir gölgesi vardır. Bazen kötü, aptalca ve acı veren şeyler yaparsınız.
Sahi, ne kanı benim damarlarımdaki? Karakaya'da, Esma'dan doğma... Babam da illetlinin biriymiş. Sıtmalı. Maraz Kâmil derlermiş. Ben tanımadım. Ulan, hep de kötü şeyler kurcalar aklını. İyi şeyleri düşünemez misin, salak? Halis muhlis Türk kanı işte damarlarındaki. Ve sen bu kana sorumlusun. Milletine sorumlusun.
Kötü şeyler herkesin başına gelir. Önemli olan bundan sonrası. Ya oturup durmadan kendine acırsın ya da canının acımasına rağmen kalkarsın ve yola devam edersin.