kitapta samimi gelmeyen, buz gibi tek bir mektup var; o da nahit hanım'ın orhan veli'ye yazıp gönderemediği mektup. oysa ki orhan veli'nin her bir cümlesini okurken ona bir çift çorap, bir çift ayakkabı, bir pardesü almak istiyorsunuz yeter ki ankara'ya gidebilsin diye.
kitabı bitirdiğimde şunları düşündüm:
nahit hanım, kendisini bu denli çok seven, kendisi için deli divane olan bu adamı gerçekten "üzmekten zevk alıyor" olmalı idi.
ama acaba orhan veli'nin aşkına karşılık bulamamasının nedeni neydi gerçekte?
nahit hanımın evli olması mı?..
