“Diyorum ki
Toplasak tası tarağı
Kapatsak telefondaki tüm hesapları
Hiç kimsenin bilmediği bir köye yerleşsek.
Küçük bir bahçesi
Bahçesinde köpeği
Yemişler dikelim fidandan
Biraz da domates falan.
Oktay Rıfat/ Nisan Başı Kır Kahvesinde
Sevgimin arkasına gizleniyorum,
Sana bakıyorum usulca. Rüzgârın
Yapraklarıyla oynadığı bir kitap
Yüzün; denizi veriyor ilk satırda,
Altını mavi tebeşirle çizdiğin.
Küçük sihirbazım, mıknatısım benim!
Dolanıyor çevremizde uyduların;
Masamıza getiriyorsun güneşi,
Toprağı ve suyu. “Olsun!” dedin, oldu
Telgraf telleri, bir kuş, topal kedi.
Bense havaya çıkar çıkmaz dağılan,
Kazı çanakları gibiyim, gereksiz
Ve suçlu, yeni bir günün yamacında.
Sevgimin arkasına gizleniyorum;
İçim dışım, kımıl kımıl hiyeroglif!
Evinin baş köşesinde bir saksı çiçek ve onun gölgesinde küçük bir kedi de olabilir insanı mutlu eden. Tabi bakıpta gördüğüne körse, bakış açısının ihanetine uğradığının farkında değilse...
'
Küçük bir lavanta çiçeği
Sarışın arı
Ve alabildiğine gelincik
Düşünmeden sevdiğimiz bu anda
Birdenbire başlayan gökyüzü
'
“Diyorum ki
Toplasak tası tarağı
Kapatsak telefondaki tüm hesapları
Hiç kimsenin bilmediği bir köye yerleşsek.
Küçük bir bahçesi
Bahçesinde köpeği
Yemişler dikelim fidandan
Biraz da domates falan.
Ben(genel)
(Şevval's version)
(Çok özendim o yüzden üşengeçlik bile yapmadım şsödmcmcöd)
~ben şevval(başka adım yok,annem engellemeseyiş babam adımı zeynep koyacakmış ama o kardeşime nasip oldu)
~gözlük derecemi anne ve babamdan miras aldım(ama onlar lazer olup kurtuldular)
~aşırı aşırı aşırı üşengecimdir,beni tanıyan birine sorsanız hakkımda
Beyaz Ölüm Kuşları...
Sonra bir gün anneler de ölür
Böcekler ve kertenkeleler ölür
Boşalır suyu havuzun kum seddi yıkılınca
Sivrisinekler ve kağıttan kayıklar ölür
Sonra o gün çocuklar da ölür
Biz hepimiz önce küçük bir çocuktuk
"Ona nasıl bu kadar bağlandın lan sadece bir kız. Bin tane kız geçti senin hayatından Viyan' da niye bu kadar takılı kaldın?" söylediklerinin gerçekliği dişlerimi sıkmama neden oldu. "Kaybolmuş küçük bir kız çocuğu gibi. O kedi gözlerini meydan okurcasına gözlerime dikiyor ama arkamı dönüp gitsem o gözlerin dolmasına dayanamam. "
"Ateş?"
"Efendim Viyan?"
"Bir hikaye anlatsana."
"Uyu Viyan."
"Hadi ama Ateş sadece uydurma bir hikaye."
"Aklın yerinde değil Viyan hadi uyu artık." sözlerimle iyice kedi gibi sırnaşıp gözlerini kapattı. Her ne kadar uyanık kalıp beni çıldırtmak istediğini bilsemde kanında dolaşan alkol buna izin vermiyordu. Nefes alış verişlerinin düzene girmesiyle uyuduğundan emin oldum.
"Kaybolan küçük bir kız çocuğu varmış. Aslında olduğu yer ona aitmiş ama onun ki öyle bir kaybolma degilmiş. Kendini kaybetmiş bu küçük kız çocuğu. Koşmuş koşmuş, sonsuz bir karanlığın içinde sıkışıp kalmış. Sonra yolun sonunda bir aydınlık görmüş büyük bir umutla koşmuş aydınlığa. Ama aydınlığa vardığında onun sahte bir aydınlık olduğunu anlamış. Hayal kırıklığı yaşamış ve bu hayal kırıklığını sonsuza dek gülüşüne sığdırmış."
"Peki kendini bulabilmiş mi?" mırıldanarak sorduğu soru beni şaşırtmadı çünkü anlatmaya başladığımdan itibaren uyanık olduğunu farketmiştim. "Sen kendini bulabildin mi Viyan? Koşmaya devam mi edeceksin yoksa o sahte aydınlıkta bir umut mu arayacaksın?" tekrardan düzene giren nefes sesleriyle yavaş bir sekilde yataktan kalktım. "Kaybolmayı sevdim." Kapıyı kapatmadan önce dedikleriyle birlikte olduğum yerde bir kaç saniye öylece dikilmeme sebep oldu. Omzumun üzerinden baktım, yatakta yatan kayıp kiz çocuğuna. Ve onu karanlıga teslim edip kapıyı kapattım...
Bugünü Yaşama Arzusu
#Schopenhauer
*Yazar
#Aldığımız her nefes bizi sürekli etkisi altında olduğumuz ölüme doğru çeker... Nihal olarak zafer ölümün olacaktır, çünkü doğumla birlikte ölüm zaten bizim kaderimiz olmuştur ve avını yutmadan önce onunla yalnızca kısa bir süre için oynar. Bununla birlikte, hayatımıza olabildiğince uzun bir süre için büyük bir ilgi ve