Burada yaşam şiire değer.
Sayfa 87Kitabı okudu
Herkes kendini parça parça öldürüyor. Yaşayarak. Çünkü yaşamak asla bulunamayacak tek şeyin, kendinin peşinde koşmaktır. Yaşadıkça yok oluyorsa insan, yaşamaktan neden sakınayım?
Sayfa 84Kitabı okudu
Ardında bıraktığı rüyalara ağıt yakan ama inatla uyanan biriyim ben.
Sayfa 84Kitabı okudu
Eflatun çiçekleri vardır ayrı zamanlarda beraber sevmenin,
Sayfa 83Kitabı okudu
Mümkün olduğunca sıradanlaşmalı, kimliksizleşmeli. Kimse buna izin vermiyor, bir kez var olmak yok olmayı bile imkânsızlaştırıyor. Ölümünden sonra bile var olacaksın. Oysa balıklar arasından bir balığın, yapraklar arasından bir yaprağın yokluğunu kim fark eder ki?
Sayfa 82Kitabı okudu
Üstünde düşünmediğim hayatlara aitim
Sayfa 79Kitabı okudu
Ayrılık, zaten ayrı olanlar için zordur.
Sayfa 74Kitabı okudu
İçimde bir sızı büyütüyorum; bilerek, isteyerek. Sızının yaraya dönüşmesini, cerahat toplayıp her tarafımı sarmasını ve bir kötülük halinde yüzümden akmasını diliyorum; bir boşluğa yer açmak için, bir boşluğu boşluk olarak bırakabilmek için.
Sayfa 73Kitabı okudu
Hiçbir yer ve orası beklemenin dünyasıdır.
Sayfa 71Kitabı okudu
Senin gibi rüzgârını yanında taşıyanları barındırmaz hiçbir yer. Unut artık!
Sayfa 63Kitabı okudu