O sıra ki aşık da değildim.Sonra sevdim. Aşk değil, sevgi ya da alışkanlık. Geniş bir alışkanlık, güven duygusu.Ama mutluluk bu mu hiç bilmiyorum.
Sayfa 96Kitabı okudu
Beni olabileceğimden daha güçlü görmek istiyor.
Sayfa 117Kitabı okudu
Dayanma gücüm olsaydı dayanırdım; ama görüyorum ki babaannenin benimle ilgili olumsuz yargılarının her birini sorgusuz sualsiz benimsemeye hazırdı baban.
Sayfa 125Kitabı okudu
Birbirimize uyum sağlamamızı gerektiren yıllar tam bir kırılma dönemine denk geldi sanırım.
Sayfa 144Kitabı okudu
Peki, evlenmeden önceki aylarda beni sevdiğini kaç kez söylemiş bir adamı iki yıl bile geçmeden kendimden ne yapıp da uzaklaştırmıştım, nasıl olmuştu bu?
Sayfa 160Kitabı okudu
Ruh halimdeki dalgalanmalar, içine çekilecek bir dolap bulamayan varlığımı kendi kabuğuna çekilmeye zorlayan gelgitler kabul edilemez mazeretler sayılırdı, gelin geldiğim evde. Hiç mümkün olur muydu karamsar bir ruh hali içindeyken evde bir başına kalıp da iyileşmek.
Sayfa 225Kitabı okudu
Bir zamanlar beni hayata bağlamış olan ne kadar çok şeyin uzağındayım.
Sayfa 254Kitabı okudu
Sana bu dünyadaki herkesten daha yakın olduğu sadece senin tasavvur ettiğin bir şey.
Sayfa 262Kitabı okudu
Herkes yaşayabilir böyle şeyleri, daha kötülerini, daha acı veren bağlanmaları yaşayabilir.
Sayfa 283Kitabı okudu
Sürdürdüğü hayatın akışını bir şekilde değiştirmenin biricik yolu sayılıyordu iş güç sahibi olmayı.
Sayfa 304Kitabı okudu
"Başarı" kelimesi bir dağ gibi yükseldi aramızda. İnsanların büyük çoğunluğunun başarıyla ilişkilendirdiği ölçülerin çoğundan yoksunum; sanki Türkan sessizliğiyle öyle hissettirdi bana. O çalışan bir kadın, benimse bir işim yok.
Sayfa 311Kitabı okudu
münasebetsizlik
Edouard Manet'yi üne kavuşturan tablo tipik bir pazar günü sahnesidir: İki erkek ve iki kadın Paris'in dışında bir yerde çimenlerin üzerinde piknik yapmaktadır.
Bir ayrıntı dışında, ortada hiçbir tuhaflık yoktur. Erkekler giyinik haldeki kusursuz beyefendilerdir; kadınlarsa tamamen çırılçıplakhr. Erkekler kendi aralarında, sadece erkekleri ilgilendiren ciddi bir konu hakkında sohbet etmektedirler; kadınlar ise peyzajdaki ağaçlar kadar bile önem taşımamaktadır.
Birinci planda görülen kadın bize bakmaktadır. Ötekiliğinin içinden sanki bize ben neredeyim, burada ne yapıyorum, diye sormaktadır.
Kadınlar orada fazlalıktır. Ve bu durum sadece tablo için geçerli değildir.
Sayfa 182 - Sel yayıncılıkKitabı okudu
