Kutup Yıldızı 1
Büyük bir vazo gibiydik sanki. Yere düşmüştük ama henüz parçalanmamıştık. Çatlamış olan kısmı sadece bantlamış ve akan delikteki suya rağmen çiçekleri beslemeye devam etmiştik ama vazo bir kez daha düşerse, şansı o zaman yaver gitmeyebilirdi. O zaman geriye kalan parçalar başkasının canının yanmasına neden olurdu.
Sayfa 231 - EPHESUS YAYINLARIKitabı okudu
Kutup Yıldızı 1
Kendi yalnızlığımı yaratan bir tarafım vardı. Ördüğüm duvarları aşıp ne ben zıplayabiliyordum, ne de başkaları o duvarın arkasında kalan kişiye bakmak istiyordu
Sayfa 142 - EPHESUS YAYINLARIKitabı okudu
Oysa birşey ya vardır ya yoktur , ya evettir ya hayır, ya siyahtır ya da beyaz ......
~Kedi yavrusu'nun Kutup yıldızı
Kutup Yıldızı 1
Bazen öyle anlar gelirdi ki yapmamanız gereken şeyleri yapar, kendinizi berbat bir durumun içine atar ardından bunun için defalarca küfrederdiniz. Hatta yaptığınız o hata ya da davranış öylesine zamansın bir anda gerçekleşirdi ki bunu yaptığınıza inanamazdınız bile.
Sayfa 66 - EPHESUS YAYINLARIKitabı okudu
Kutup Yıldızı 1
Hayatın bir noktasında takılıp kalırsın ya bazen. Düşünürsün, çözüm ararsın belki ama bir türlü aklından söküp atamazsın. Soru işaretleri bedeninin her yerindedir hani. Cevaplanmak için bekliyorlardır ama hangi sorudan başlayacağını dahi bilmiyorsundur belki. Bir de benim gibi her şeyi gereğinden fazla kafana takıyorsan eğer halin yaman demektir.
Sayfa 58 - EPHESUS YAYINLARIKitabı okudu
Kutup Yıldızı 1
Vazgeçmek kelime olarak söylendiğinde kolay olabilirdi belki ama size sığınacak bir omuz olan, hayatınızın en acınası döneminde ilaç gibi yaralarınızı saran birinden vazgeçmek sanıldığı kadar kolay değildi.
Sayfa 40 - EPHESUS YAYINLARIKitabı okudu
Kutup Yıldızı 1
Hayatım bir yama parçası gibiydi sanki. İzi de, sökükleri de sonsuza dek benimle birlikte yaşayacaktı. İpler ne kadar sıkı olsa da yamaydı işte, kapanmayan büyük bir yara ve her baktığımda içimi sızlatacak bir kalıntı.
Sayfa 33 - EPHESUS YAYINLARIKitabı okudu
İşte böyleydik biz insanlar; inanmadığımız şeyleri var etmek için çabalıyorduk. Tuhaf varlıklardık doğrusu.
Sayfa 418Kitabı okudu
Her kız babasından ilgi beklerdi. Güzel sözler duymayı, sevildiğini hissetmeyi isterdi. Korunduğunu, sıkı sıkı elinden tutulduğunu yaşayarak öğrenmeliydi. Bir babanın kızına verebileceği en kıymetli hediye ona kucak açmasıydı. Ben bunların hiçbirini yaşamamıştım. Bir tarafım hep eksikti.
Sayfa 323 - Ephesus YayınlarıKitabı okudu
Yarını akıllarına getirmiyorlardı. Yarını düşünmeyi yine yarına bırakmışlardı...
Sayfa 12 - EphesusKitabı okudu