Bu kitabı bana babam hediye etti ve ilk sayfasına şöyle yazdı; "Tüm yaşamın bu kamptaki yoldaşların kılavuzluğunda geçsin, onları örnek alırsan yaşamın boyunca hata yapmazsın."
Kitap, Ege'de bir adayı ve oradaki esirlerin Almanlar tarafından uğradıkları işkenceleri anlatıyor. Okurken kanınız donuyor, işkencelerin dayanılmazlığını geçtim, bunu yapanın insan olabileceğinden kuşku duruyorsunuz, o varlıklarla aynı türü paylaştığınız için utanıyorsunuz. Yoldaşların dayanıklığına, sabrına, bitmek bilmez umuduna da hayran kalıyorsunuz. Sadece okumakla bile tüylerinizin diken diken olduğu şeyleri, onların birebir yaşadıklarına ve buna rağmen içlerindeki insanlığı, iyiliği, umudu kaybetmemelerine çok büyük saygı duyuyorsunuz.
Kitabı okudum ve bitti. Ama kamptaki yoldaşlar ve dimdik duruşları her zaman benimle birlikte olacak. Babamın da dediği gibi, yaşamım boyunca onları örnek alacağım.
