Öncelikle bu kitap daha önceden okuyup çokta beğenmeyip bu kadar abartıldığını anlamadığım bir kitaptı belki okurkenki ön yargımdan belki de o zamanki bakış açımdan bilemiyorum ama ikinci kez okumak istedim,incelemeye nasıl başlayacağıma karar veremedim ama birkaç da şey söylemek istiyorum hâlâ kitabın etkisinden çıkabilmiş değilim sanki olayları ben yaşamış veya çok yakınlarından izlemiş gibi hissediyorum ilk başta Raif ‘ e çok kızdım çevresindekilere niye kendine böyle davranmalarına izin veriyor diye ve bunun sebebini çok merak ettim ama daha sonra anladım ve hak verme dercesine kadar geldim ve özellikle beni etkileyen Raifin sevgisiydi ve maria ile aralarındaki ilşki çok güzel ve çok sadeydi kitap aslında geniş bir konudan geçmemesine rağmen dili çok güzeldi bazı betimlemelerde biraz sıkıldım ama genel olarak akıcıydı.
“Hayat ancak bir kere oynanan bir kumardır, ve ben onu kaybettim”