Bugün ne öğrendim
...
Ölçü ne kadar önemli..
Dobralığın ölçüsü kaçarsa kabalık..
Özgüvenin ölçüsü kaçarsa kibir..
İyiniyetin ölçüsü kaçarsa budalalık..
Mütevazılığın ölçüsü kaçarsa eziklik...
Samimiyetin ölçüsü kaçarsa, laubalilik...
.
Samimiyet ile laubalilik arasında ki çizgi..
Samimiyet dokunulmazlığı adı altında laubaliliklerin dozu giderek artıyor.
Samimi gördüğümüz arkadaşlarımıza diğer insanlara yapamadığımız her şeyi yapar halde olmamızın kabalığından kurtulmamız gerekiyor...
Bunu nasıl aşabiliriz ve karşımızdakini kırmadan nasıl söylemeliyiz ?
Garip bir dünya bu sanal alem
Ozguven, ego ,riyakarlık hep ben ,seviyesizlik ,laubalilik ,yaftalamak diz boyu .
Gözünü sevdiğimin yapmacık insancıkları.
...
Çok fazla
kalabalık,
gürültü,
laubalilik,
yavaşlılığın
beni sinirlendirdiği yaştayım...
.
Bana dedi :D ay çok korktum
Sosyal medya da tanımadığın bir insana bu kadar rahat şeyler konuşmazsın. Belki ben ,emniyet mensubuyum ? Belki ben savcıyım? Belki ben Devlet çalışanyım? Bu ne laubalilik ?
Yabancılar neden birbirlerinin sevgililerini -abartılı- övmeyi normalleştiriyorlar anlamış değilim. En yakın arkadaşım sevgilime bu kadar hayransa 'buyur gel kumam ol' derim bu ne laubalilik
(Sözüm ona bahsi geçen kitap : 
Once You're Mine )
Dehşetli bir lakaytlık ve laubalilik kol geziyor her yerde. Kimse ile ciddi bir konu konuşulmuyor,kimsenin hayallerini meşgul eden düşünceleri yok. Uğruna ölünecek hiçbir şey bırakmadı bu hâl.
soğuk şehirlerin dibinde, iki yaka arası dumanı insanı boğan hüzünlü gecelerde...
buğulu camların ardından ayazın, kasvetin ve deriyi tedirgin eden rüzgarın hışırtısı ile boğum boğum karanlık sokakların ardında debelenmek
kırılmış, tarumar bedenler, keskin sözler, bıçak sırtı bolca virgüller dolu yazılar
isimsiz kalmışlar, yurdundan sürülenler, güneş beklerken yağmurla islananlar
yok bir hükmü yok bir hazzı laubalilik eder biraz