anlık heathcliff
Öyle bir değişim içindeyim ki, Nelly, nihayete epeyce yaklaştım, biliyorum... Hatta şimdiden üzerime gölgesi çöktü bile... Günlük yaşam beni ilgilendirmiyor artık.
Sayfa 451
ve şu an,
kilitlendiği halının üzerindeki desenler ruhundaki handikaba
geç/dur, dur/geç musikisi ile eşlik ediyorlardı. odada bulunanlar kadının omzundan tutup kaldırmak istiyorlarsa da bedeninden bağımsız olan yanı; tonlarca
ağırlığın yükünü bırakıyordu gözünün, gönlünün, ruhunun kilitlendiği ana...
Sayfa 30
"hayatta öğrenebileceğiniz en önemli ders, teknik donanımın sağır eden egosundan sıyrılabilme cesaretidir. bilginin hamurunu, maneviyatın nefesi yoğurur. "
Sayfa 82
Okur Takip Önerileri
ve bir kez kendi içindeki insanı anlamış olan bütün insanları anlar.
fakat bu bir delilik de olsa, beni mutlu eden ilk delilik bu; içimi ısıtan, duygularımı açan ilk delilik bu.
çünkü sadece kendi kaderlerini bir gizem olarak yaşayabilenlerin gerçek anlamda yaşadıklarına inanıyorum.
ait olduğum kesimin normlarını ve kalıplarını boş bulduğum için artık ne kendimden ne de başkalarından utanıyorum.
ah, canlılığım her zaman vardı elbette, sadece yaşamaya cesaret edememiştim, kendimi boğazlamış ve kendimden gizlemiştim; fakat şimdi bütün o baskı altındaki güç patlamıştı, yaşam denen o zenginlik, o tarifsiz kudret bana galip gelmişti.
,ama kendime itiraf etmekten hiç hoşlanmadığım başka bir şey ise karşımda gördüğüm bu fanatizmdeki hayata yönelen hararetli tutkuyu, böylesi bir heyecanı kıskanmış olmamdı.
toplum içinde olduğum zamanlarda da hayranlığımı ifade ederken yapay bir heyecan sergileyip etkileyici şeyleri abartarak içimin ne kadar hissiz ve kayıtsız olduğunu gizlemek için bir anlamda gösteri yapıyordum.
o dönemde bazı yarı farkındalık anlarında bilincine tam varmadan içimde özlemini çektiğim şey arzulardan ziyade, arzulama arzusuydu,
ne var ki bu satırları zaten sadece kendim için yazacaktım ve kendime bile tam açıklayamadığım bir şeyleri başkaları için anlaşılır kılmak gibi bir niyetim hiç yoktu.
Sayfa 2
“kendi iyiliğiniz için hafıza döngülerinizde size stilize anneler verdik, gerçek annelerinizin kim olduğu hakkında kötü hissetmenizi istemedik. ama bu kriz zamanında, sana gerçeği açık seçik söylemek zorundayız. bu senin gerçek annen, randy, bu senin gerçek eski evin. seneler önce annen verdiğimiz ilanı görüp bize başvurmasaydı o evde büyüyecektin. sen busun işte. pek çok özelliğimiz doğamızdan gelir! biri müdahale edip yardımına koşmazsa kaderinle mücadele edemezsin, o biri biziz işte, bunca senedir sana inandık, kaynaklarımızı sana adadık. sen bir prenssin, biz seni prens yaptık. lütfen tekrar çamura dönme.”
"ha, şu larry!” dedi dove. “anneni tanımıyordu bile,randy.”
“ama biz tanıyorduk,” dedi andrews.
“çok iyi bir hanım,” dedi delacourt.
“harika turtalar pişiriyordu,” dedi dove.
ben de, “aptal olduğumu mu sanıyorsunuz,” dedim, “bir şeyler döndüğünü biliyorum, çünkü slippen annemin hafıza döngüsü’nde bana özel olarak söylediği sözleri kelimesi kelimesine nasıl biliyor?”
sonra uzun bir sessizlik oldu.
“zavallı annesi,” dedi dove. “yaptığı onca fedakârlıktan sonra bu.”
“ah, lütfen,” dedi slippen. “annesiymiş.”
“larry, pardon, bir şey mi dedin?” dedi dove.
“hangi anne düşmüştü ona?” dedi slippen.
“larry, lütfen oda 6’daki tat ve notla konferansı’na git,” dedi delacourt. “bak bakalım, peynir çubuklar nasıl gidiyor?”
“ona hangi anneyi vermiştik?” dedi slippen. “turta pişiren kızılı mı? bahçedeki sarışını mı?”
“larry, cidden,” dedi dove. “kafayı mı yedin?”
“dua eden esmeri mi?” dedi slippen. “dua kitabını bırakırken, tüm diğerleri gibi, olduğun yerde kal, dikkatinin dağılmasına izin verme, mutlu ve üretken bir hayat yaşa, o zaman ben de mutlu olurum, diyeni mi?”