Gökmen

Gökmen
@lotness
66 okur puanı
Mart 2022 tarihinde katıldı
Sabitlenmiş gönderi
Sakın aklınızdan çıkarmayın, gerçekten önemli olan tek bir an vardır: Şimdi! En önemli an yaşanılan andır, şimdidir; çünkü yalnızca şimdiyi değiştirme gücümüz yeter. En çok ihtiyaç duyulan kişi, o an yanınızda olandır; çünkü hiç kimse, ne zaman, kime, ne gibi bir ihtiyacı olacağını bilemez. Yapabileceğiniz en önemli iş, o an yanınızda olan insana iyi davranmaktır, çünkü o insanın yeryüzüne gönderiliş nedeni budur!
Reklam
Gökmen tekrar paylaştı.
O zamanlar önünde sonsuz olanaklar bulunan, canlı, özgür biriydi. şimdi ise aptal, boş, amaçsız ve hiçbir anlamı olmayan bir hayatın ağlarına kıskıvrak yakalanmış hissediyordu kendini.
Kaybettiğin yerde bekleme, Güçsüzler öyle yapar. Sana kapanan kapıyı bir daha çalma, Kapanan kapıyı acizler çalar. Unutma ki bu aşağılık dünyadasın: Kötülüğü baş tacı edip, İyiliği çılgınlık sayan dünyada. Şunu iyi bil ki,

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Uykumun içinde bir rüya, Rüyamda bir gece, Gecede ben.. Bir yere gidiyorum, Delice.. aklimda sen. Ben seni seviyorum, Gizlice.. El-pençe duruyorum, Yüzüne bakiyorum, Söylemeden, Tek hece.
Ağlasam sesimi duyarsınız, Mısralarımda; Dokunabilir misiniz, Gözyaşlarıma, ellerinizle? Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel, Kelimelerinse kifayetsiz olması Bu derde düşmeden önce. Bir yer var, biliyorum; Her şeyi söylemek mümkün; Epeyce yaklaşmışım, keşfettim; Anlatamıyorum.
Reklam
Beni herkes sevdaya asi sanır Oysa aşk beni nerde görse tanır Hasret tanır Zulüm tanır Ölüm tanır Yüzüm yüzümden utanır...
ateş oldum, yanıp tutuştum kendi düşüncelerimden niye bu katılık, bu güvensizlik, bu nefret? derisini değiştirmeyen yılan, kafasını değiştirmeyen insan ölmeye mahkumdur. sadece bir aptal sürekli taşlara ya da insanlara takılır. bazı sırlar vardır, yalnız dostlara anlatılacak. bazı sırlar vardır, dostlara bile anlatılmayacak. bazı sırlar vardır, kendimize bile açıklanmayacak. neyse doğrular ve yanlışlar yoktur, sadece yorumlar vardır. beni anlamıyorlar. ben, bu kulaklara göre ağız değilim.
Sesin nerde kaldı, her günkü sesin, Unutulmuş güzel şarkılar için Bu kar gecesinde uzaktan, yoldan Rüzgâr gibi tâ eski Anadolu'dan Sesin nerde kaldı? Kar içindesin! Ne sabahtır bu mavilik, ne akşam! Uyandırmayın beni uyanamam. Kaybolmuş sevdiklerimiz aşkına, Allah aşkına, gök, deniz aşkına Yağsın kar üstümüze buram buram AHMET MUHİP DIRANAS
Gücümü, içimdeki güçsüzlükle boğuşurken tükettim.
Senin gönlün daima meşhur ve musahhardır, mâzursun.. Sen, gamın ne olduğunu aslâ bilmedin, mâzursun.. Ben, sensiz bin gece kan yuttum; Sen, bir gece sensiz kalmadın, mâzursun.. Ahmed Gazzalî
Reklam
Aman, kendini asmış yüz kiloluk bir zenci, Üstelik gece inmiş, ses gelmiyor kümesten; Ben olsam utanırım, bu ne biçim öğrenci? Hem konuyu bilmiyor, hem de şişman herkesten. İyi nişan alırdı kendini asan zenci, Bira içmez ağlardı, babası değirmenci, Sizden iyi olmasın, boşanmada birinci... Çok canım sıkılıyor, kuş vuralım istersen. Ülkü TAMER
Hiç yalnız hissetmedim kendimi. Bir odada tek başıma kaldım, intiharın eşiğinde. Kendimi çok kötü hissettiğim oldu, ama hiçbir zaman birinin odaya girip kendimi daha iyi hissetmemi sağlayacağını düşünmedim? Ya da birkaç kişinin. Başka bir deyişle, yalnızlık beni hiçbir zaman rahatsız etmemiştir, çünkü yalnız kalmaya doyamam. Ben kendimi insan dolu bir odada ya da tezahürat yapan seyircilerle dolu bir tribünde en yalnız hissederim. Ibsen’den bir alıntı yapacağım: “En güçlü insanlar genellikle yalnızdır.” Charles Bukowski
Ağlamak için gözden yaş mı akmalı? Dudaklar gülerken, insan ağlayamaz mı? Sevmek için güzele mi bakmalı? Çirkin bir tende güzel bir ruh, kalbi bağlayamaz mı? Hasret; özlenenden uzak mı kalmaktır? Özlenen yakındayken hicran duyulamaz mı? Hırsızlık; para, malmı çalmaktır? Saadet çalmak, hırsızlık olamaz mı? Solması için gülü dalından mı koparmalı? Pembe bir gonca iken gül dalında solmaz mı? Öldürmek için silah, hançer mı olmalı? Saçlar bağ, gözler silah, gülüş, kurşun olamaz mı? VICTOR HUGO
Farklı insanlar, büyük, yetişkin insanlar kendilerini ve birbirlerini aldatmaktan vazgeçmiyorlardı.
"Yalnızlık beni tüm hayatım boyunca izledi, her yerde. Barlarda, arabalarda, kaldırımlarda, dükkânlarda, her yerde. Kaçış yok. Ben Tanrı’nın yalnız adamıyım." TAXİ DRİVER
"Zengin değilim," diyordu, "parası olan bir yoksulum ben; bunlar başka başka şeyler."
Resim