demokrasi çağında sanat
Demokratik çağlarda sanatçılar ürettiklerine gerçekte sahip olmadıkları çekiciliği katmaya çalışarak bu kullanışlı malları tüm topluma sunarlar. Sınıfların birbirine karışmasının oluşturduğu çalkantıda, birey kendi imkanlarından üstün görünmeye çalışır, bu çabasında başarılı olmak için de çok uğraşır. Bu duygu çok insancıldır ve demokratik ilkelerden kaynaklanmaz ama maddesel nesnelere uygulanır. Erdemin ikiyüzlülüğüne tüm çağlarda rastlanır, lüksün ikiyüzlülüğü ise özellikle demokrasi çağına aittir.
Sayfa 145 - yetkin yayınları
"lüksün ikiyüzlülüğü" ve Tocqueville
"Bütün düzeylerin birbirine karışmasında herkes olmadığı şeymiş gibi görünür ve bu hedefi elde etmek için büyük bir çaba harcar. Erdemi taklit etmek her çağda görülür; ama lüksün iki yüzlülüğü özellikle modern demokrasi çağlarına aittir. Sanatçının üretimleri sayısızdır, ama her üretimin meziyeti azalır. Artık neyin büyük olduğunu hayal edemeyen sanatçılar hoş ve zarif olanı işler ve görünüm gerçeklikten daha çok ilgi görür."
Sayfa 49 - Calinescu, Matei. (1977) Modernliğin Beş Yüzü.Kitabı okudu
