İslam davetçileri, ümmetin saflarının bir olması için gereken gayreti göstermeleri, en azından aradaki uçurumun kapanması için çaba sarf etmeleri, ifrat ve tefritten uzaklaşarak orta yolu takip etmeleri gerekir...
İnsanların tek kalıptan çıkmış gibi hareket etmelerini beklemek abesle iştigal etmek demektir...
Birbirininin fotokopisi gibi olmalarını istemek, aralarında hiçbir farklılık olmamalarını istemek beyhude bir düşüncedir...
Eğer yüce Allah dileseydi dini tek tipte, tek kalıpta ve tek biçimde yapabilirdi. O zaman ne ihtilafa ne de ictihada gerek kalırdı. Her kim de bu çizgiden kıl kadar sapsa kâfir olurdu. Ancak Allah böyle yapmadı ve çerçeveyi geniş tuttu...
Kendisinden daha varlıklı olan insanların mal ve mülklerine karşı duyulan bir düşmanlık olmalıydı. Zaten böylesi insanlar, kendilerinin sahip oldukları kadar olan mala mübah, bundan fazlasına mekruh diyen insanlardı...
Ben İslam için mücadele edenleri tek bir cemaat yada grubun bayrağı altında harekete davet edecek kadar basit de düşünmüyorum. Çünkü, bunun önünde pek çok engel vardır ve bunu istemek de ütopyadan öteye gitmez...
Yusuf karadavi