Ben hayatın, o vücudu harap eden demir mengenenin arasında nasıl ezildim?
Sayfa 248
Bu çocukla o çocuk arasında kırılmış, parçalanmış bir hayat duruyor.
Sayfa 248
anne...
İnsanlar ne kadar büyürlerse büyüsünler, ne kadar ihtiyar olurlarsa olsunlar yine de bazı dakikalar vardır ki annelerine sokularak çocuk olmak isterler.
Sayfa 248
Heyhat! Artık elinde kırılıp parçalanmış bir hayat kalmıştı.
Sayfa 230
İnsan kendisinin sefaletini bir servetin ihtişamı yanında, talihsizliğinin hükmünü bir saadet görünüşü karşısında daha büyük bir acıyla anlar.
Sayfa 226
"İstiyorsun ki, onun üzerinde hiç kimsenin, belki babasının bile bir sahip olma hakkı olmasın; o ancak senin olsun. Sonra bu bencil aşkın katlanamayacağı ufak bir şey gördüğün zaman ona düşmanlık duymaya başlıyorsun, düşman oluyorsun. Zaten aşka kin kadar yakın bir duygu yoktur...
(Böyle bir durum olunca) gözyaşlarını salıveriyorsun; kendine bir aşırı acı ve yas ortaya çıkarıyorsun. Zaten kadınların hepsinde var olan bir bahtsız olmaktan zevk alışla, kendini zorla mutlu görmeye çalışarak, o acılıktan sanki bir haz duyarak kendine yazık ediyorsun..."
Sayfa 238Kitabı okudu
"Kimi zaman birden, hiç beklenmeyen bir zamanda insanın düşüncesine çarpıvermiş gerçekler vardı ki, yıllardan beri damla damla, çeşitli zamanlarda döküle döküle birikmiş belirtilerin, küçük küçük, başlı başlına anlamsız izlerin birdenbire doğuveren sonucudur. Bir hiç, akıldan geçen bir esinti o anlamsız belirtileri, izleri açıverir. Bunlar, aralarından engel duvarlar kalkıvermiş parçacıklar gibi birbiriyle birleşir, birbirini bulurlar; onlardan bir küme oluşur ki görmemek mümkün olmayan bir gerçek niteliğini alır..."
"İnsanlar tuhaftır. Kötü bir şey yapmakta olduklarını sezinleyecek olurlarsa kesinlikle ilk önce vicdanlarını susturacak bir sebep bulurlar. Kötü işler sahibi olanlara sorunuz; hepsinde kendi kendilerine bulunup uydurulmuş ve özenle pekiştirilmiş sebeplere rastlarsınız."
Herkes söylüyor, hiç kimse dinlemiyordu.
Çocuklukta hep böyle değil midir? Hatıralar hava ve zaman etkisiyle yıpranmış, delik deşik olmuş bir sayfa şeklinde kalır. O zaman en çok etkileyen şeyler, anılar tablosuna en derin kazılır.
Sayfa 32
Acaba nasipsiz hayatında o bahtiyar saat çalacak mı?
Ah! Biçare hırpalanmış, ezilmiş hayat! Mai bir gece ile siyah bir gece arasında geçen şu nasipsiz, talihsiz ömür! Bir elmas yağmuru altında açarak şimdi bir siyah inci yağmuru altında gömülen o emel çiçekleri!
Sayfa 253 - İş BankasıKitabı okudu
" Mezarlığım başka bir hayat kavgasının mahvolmuş kuvvetleriyle dolu, fakat henüz ölülerimin silsilesi bitmiş olmadı. "
Sayfa 244 - İş BankasıKitabı okudu