oblomov
@makarnali_ketcap
umudumuz acımızdan daha büyük olmalı
17 okur puanı
Şubat 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
"-Dünyadaki bütün idam çeşitlerini kıyaslamış gibi konuşuyorsunuz, Kont?
Kont, çok soğuk bir şekilde cevap verdi:
-Evet. İlk duygum, nefretti. Sonra, hiçbir şey hissetmemeye başladım. Daha sonra da merak duydum."
Sayfa 145Kitabı yarım bıraktı
"Hayatını, eski bir elbise gibi istediği zaman tutup bir kenara fırlatabileceği kanısına varınca, zindan daha katlanılır bir hal aldı."
Sayfa 50Kitabı yarım bıraktı
"Çünkü mutlu bir adamın duası, Tanrı'ya hitap edeceği yüksek dilin anlamını ona açıklayan, üzüntülü günler gelinceye kadar, karmakarışık kelimelerden ibarettir."
Sayfa 49Kitabı yarım bıraktı
Okur Takip Önerileri
"İşte beni üzen de bu! İnsan bu kadar kolay mutlu olamaz bence. Mutluluk, kapısında ejderhaların beklediği masallardaki saraylar gibidir. Bu sarayları ele geçirmek için, mücadele etmek gerekir. Ben, Mercedes'e eş olabilme şansını hak etmek için ne yaptım, bilmiyorum."
Sayfa 26Kitabı yarım bıraktı
"Mutluluk insanı gururdan daha çok kör ediyor."
Sayfa 23Kitabı yarım bıraktı
Hayatımın nasıl geçtiğini düşündükçe her tarafım uyuşuyor, içime bir hüzün çöküyor ve sizin yanınızda sıkıldığımı sanıyordum. Uzun süre sustuğum zaman kaygılandığınızı bildiğim için de size dönmek için çaba gösterirdim. Siz ise, bu dönüşü kolaylaştıracak hiçbir şey yapmazdınız.
Sayfa 32Kitabı okuyor
Anlaşılan, bir talihsizliği birlikte yaşamışlar ve iyilikte de kötülükte de, suçlulukta da suçsuzlukta da bir ortak yaşama varana dek bu talihsizlikle birbirlerini tanımışlar ve bunu da en uç sonucuna, nedeni ne olursa olsun durmadan erteledikleri bir ortak ölüme kadar götürmüşlerdi.
Sayfa 29Kitabı okuyor
oblomov tekrar paylaştı.
Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı, gene aynı şekilde, fakat her şeyden habersiz, yaşayıp gidecektim. Sen bana dünyada başka bir hayatın da mevcut olduğunu, benim bir de ruhum bulunduğunu öğrettin.
Sayfa 159Kitabı okudu
Nereye gideceklerini de sordu. Dünyanın neresine, hangi denizlere... ama bunu sorarken de küçük, inatçı bir çocukmuş, baltayı hep böyle taşa vururmuş gibi bir yüz takındı. Bunu bilmek hakkıydı sanki, Sonra da, cüretinden kendi de ürkmüş gibi öyle kalakaldı.
Sayfa 26Kitabı okuyor
Annesinin inceliği yoktu onda sanki, insanların ruhunu sanki onun gibi okuyacak yaradılışta değildi. Evet, ne de olsa onun kızıydı, ama annesiyle birlikte sanki o yumuşak hava da bir daha dönmemecesine aramızdan çekilip gitmişti.
Gözleri doluyor kadın patronun. Ben de, diyor... bir de bakıyorsunuz, farkında olmadan bağlanıvermişsiniz... hem de çoğu kez seyrek gördüklerinize... işte böyle Madam, diyor Captain, bizim gibi ömrü denizde geçenlerin yazgısı bu...