Kitabın başlangıcı
"Kıymeti harbiyesi olmayana karşı duyulan dostluk, bir bakarsın düşmanlığa ve adavete dönüşmüş.
Oysaki hakiki dostluklar suretten kaynaklanan değil manevi dostluklardır. Çünkü bu dostluk eksiklikten ve kusurdan arınmıştır.
Bu dostluğun haricindeki diğer tüm dostluklar, yoluna durur, ayağına dolanır.
Senin kontrolünün dışına çıkar da sonra pişman olursun."
“Ey zâhire aldanmış olan! Artık bir güzel aşkıyla öyle nazlanıp durma. Gülün aşkı, seni nice dikenlere uğrattı, seni kendine tutsak etti.Kâmiller geçici güzelliklere sevdalanmaktan usanır. Gülün tebessümü sana tesir etti, ama seni, gece gündüz feryada düşürdü. Sen gülü bırak, onun her bahar sana gülmesine aldanma, Allah İçin kendine gel!”
Kitabın başlangıcı
"Çileleri dayanarak nefis dağını erit ki, dağından bir deve çıksın.
Genç deveyi buldun mu süt ve bal kuyularını da görürsün.
Başarılı olmak dileğinse eğer deveyi sür de o zaman Salih peygamber kendisi gelsin seni karşılamaya."
~ Hayırlı Sabahlar Günaydınlar 1k ~
Azizim, insan vaktinin değerini bilmeli., dünyada bundan daha iyi bir şey bilmem ben!
Vakte dikkat etmek, fırsatı ganimet bilmek gerek ki Allah katına varasın, hemencecik devlete erişesin!"
Yok olup gitmeye mahkûm bir şeye gönül vermek; kâmillerin, aklını kullanan erlerin işi olamaz!
Sayfa 82 - sufi
Sevenin sevdiğine duası :P
"Canı çıksın onun, eğer çarpan kalbi sizden gayrısını talep edecek olursa!"
Sayfa 254
Kitabın başlangıcı
"Üzgün ve yaslı bir adam vefat eden çocuğunun tabutumun ardından gidiyor, giderken de sürekli,
'Ey biricik oğlum! Beni bırakıp da nasıl gittin? Şu dünyadan daha henüz nasibini alamadan çekip gittin.' diye içli içli ağlıyordu.
Âşıklardan biri adamın içli içli söylediği bu sözü duyunca, adama: 'Ey be adam! Tut ki kendisi için ağladığın şu yavrun yüzlerce defa dünyayı gördü, ne olacak? Dünyayı da kendinle alıp gitsen bile yine de dünyayı görmeden ölmüş olacaksın.' "
Ey asıl Cevheri arayan sen! Kıymetli taşlara gönlünü kaptırmaktan kurtar! Sen her daim Mücevhercinin peşinde ol!
Sayfa 95 - sufi kitap
Ne bilebildik
Ne tanıyabildik
Ne de bir an gönlümüz huzur buldu.
