Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı, gene aynı şekilde , fakat her şeyden habersiz, yaşayıp gidecektim.
Sen bana, dünyada başka türlü bir hayatın da mevcut olduğunu , benim de bir ruhum bulunduğunu öğrettin.
Bunu sonuna kadar götüremedisen, kabahat senin değil...
Seni seviyorum... Deli gibi değil , gayet aklı başında olarak seviyorum... Seni istiyorum... İçimde müthiş bir arzu var
Meryem tekrar paylaştı.
Hayatta hiçbir zaman kafamızdaki kadar harikulade şeyler olmayacağını henüz idrak etmemiştim.
Sayfa 47 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Meryem tekrar paylaştı.
Dünyada bana hiçbir şey,...
bir insanın zorla gülmeye çalışması kadar acı gelmemiştir...
Meryem tekrar paylaştı.
Niçin rüzgârlı sonbahar akşamlarında , sessizce yan yana yürüyerek ruhlarımızın konuştuğunu dinleyemiyoruz? Niçin yanımda değilsin ?
Bu akşam anladım ki, bir insan diğer bir insana bazen hayata bağlandığından çok daha kuvvetli bağlarla sarılabilirmiş
Bir kadının bize her şeyini verdiğini zannettiğimiz anda onun hakikatta bize hiçbir şey vermiş olmadığını görmek, bize en yakın olduğunu sandığımız sırada bizden, bütün mesafelerin ötesindeymiş kadar uzak bulunduğunu kabule mecbur olmak acı bir şey
Demek ki insanlar birbirine ancak muayyen bir hadde kadar yaklaşabiliyorlar ve ondan sonra , daha fazla sokulmak için atılan her adım daha çok uzaklaştırıyor.
Yaşamak, tabiat en küçük kımıldanışlarına sezerek, hayatın sarsılmaz bir mantıkla akıp gidişini seyrederek yaşamak; bir âna bir ömür kadar çok hayat doldurduğunu bilerek yaşamak... Ve bilhassa bütün bunları anlatacak bir insanın mevcut olduğunu düşünerek , onu bekleyerek yaşamak...
Muhakkak ki bütün insanların birer ruhu vardı, ama bir çoğu bunun farkında değildi ve gene farkında olmadan geldikleri yere gideceklerdi.
Bu ruh, ancak bir benzerini bulduğu zaman ve bize, bizim aklımıza hesaplarımıza danışmaya lüzum bile görmeden meydana çıkıyordu...
Biz ancak o zaman sahiden yaşamaya -ruhu-muzla yaşamaya-başlıyorduk.
Maria Puder bana bir ruhum bulunduğunu öğretmişti...