Maraş Alevi katliamı... 'Hamileyim, bari beni öldürmeyin'
"Esma Suna’nın doğumuna az kalmıştır. Saldırganlar Suna ailesinin evini silahlarla ateş altına alırlar, evin içine patlayıcı madde ve benzinli paçavralar atarlar. Sonra evin kapılarını kazma ve baltalarla kırarak içeriye giren faşistler, evde bulanan Fidan, Ali, Fikri ve Mehmet Suna ile Musa Funda’yı kurşuna dizerler. Fazlı ile Elif Suna da sopa ve satırlarla ağır yaralanır ve öldü diye bırakılır. Esma Suna, “Kocamı, kardeşlerimi öldürdünüz bari beni öldürmeyin hamileyim” diye yalvarır. Sopa ve satır ve şiş darbelerinden o da nasibini alır. Karnındaki bebeği kurtarmak için can havliyle sokağa fırlar. Ancak arkasından bu kez ateş ederek Esma’yı yere düşürürler. Öldü sanılarak bırakılır. Bir komşusu Esma gelini sırtlayarak Devlet Hastanesi’ne götürmeyi başarır. Doktorlar Esma’nın yaralarının ağır olduğunu görür ve “bari bebeği kurtaralım” diye sezaryenle bebeği çıkartılar. Operasyon sırasında doktorlar gözyaşlarını tutamaz. Zira annesinin karnına aldığı darbeler nedeniyle bebek de annesi gibi ölmüştür."
Maraş Alevi katliamı... 16 yaşında kazanda yakılarak katledilen Ali'yi unutma!!!
Maraş Alevi katliamında 16 yaşındaki kardeşi Ali Tras'ı kaybeden ablası Ayşe Tras'ın anlattıkları: "O gün bizim mahalleye başlayan saldırıdan sonra annem beni, kız kardeşimi ve erkek kardeşim Ali’yi daha güvenilir olur diye Kara Maraş mahallesinde bulunan
39. yılında Maraş Alevi katliamı!
Katliamın tanığı Birgül Sarıkaya anlatıyor:“Katliamdan bir iki hafta önce ise hava birden değişti. 10 Aralık’ta yani katliamdan 9 gün önce 25 yaşlarında iki kişi evimize geldi. Nüfus Müdürlüğünden sayım için geldiklerini söyleyip tüm kimlik bilgilerimizi aldılar. Çıkarken kapımıza boyayla kırmızı çarpı koydular. Bunu sorduğumuzda ‘Bu ev sayıldı, yeniden sayılmasın diye koyduk’ dediler. Olayların başladığı gün cami hoparlöründen ‘Alevilerin katli vaciptir, bir Alevi’yi öldürün 40 defa hacca gitmiş olur, komünistler Moskova’ya’ anonslarını duydum. Bir saat sonra evimize taşlar atılmaya başlandı. Pencereden baktığımda yüzlerce kişinin ellerinde silah, bıçak, saldırma, cop ve gaz bidonlarıyla evimizin içine girmeye çalıştıklarını gördüm. Camları kırıp içeri bidonla gaz döküp ateşe verdiler. O esnada hepimiz içerdeydik, ağlıyorduk, çok korkuyorduk. Babam bize sarılıp, ‘Çocuklarıma karışmayın, onların namuslarına dokunmayın bana ne yapıyorsanız yapın’ diye bağırmaya başladı. Tam o sırada birisi eve girerek babamı copla dövmeye ve küfürler etmeye başladı. Ardından eve doluştular. Biri pompalı tüfekle babamı önce karnından sonra kalbinden vurdu. Annem üstüne kapanmak isteyince onun da gözüne saçmalı tüfekle ateş ettiler. Kör oldu zaten annem daha sonra. “