Güzel günler göreceğiz çocuklar,
güneşli günler göreceğiz,
motorları maviliklere süreceğiz...
Sayfa 5 - Nâzım Hikmet RanKitabı okudu
Her şeye rağmen umut, zihnimizin derinliklerinde köklerini salacak bir yer bulur.
Sayfa 42Kitabı okudu
Seni düşünmek güzel şey, ümitli şey
Dünyanın en güzel sesinden
En güzel şarkıyı dinlemek gibi bir şey.
Fakat artık ümit yetmiyor bana,
Ben artık şarkı dinlemek değil
Şarkı söylemek istiyorum...
öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı,
yetmişinde bile mesela, zeytin dikeceksin,
hem de öyle çocuklara falan kalır diye değil,
ölmekten korktuğun halde ölüme inanmadığın için,
yaşamak, yanı ağır bastığından.
Sayfa 8 - Nâzım Hikmet RanKitabı okudu
Ben yanmasam
sen yanmasan
biz yanmasak,
nasıl çıkar karanlıklar
aydınlığa...
Sayfa 7 - Nâzım Hikmet RanKitabı okudu
Yok öyle umutları yitirip karanlıkta savrulmak.
Unutma, aynı gökyüzü altında, bir direniştir yaşamak.
Gelsene dedi bana
Kalsana dedi bana
Gülsene dedi bana
Ölsene dedi bana
Geldim
Kaldım
Güldüm
Öldüm
Sayfa 9 - Nâzım Hikmet RanKitabı okudu
"Biz büyüdük ve kirlendi dünya"
Sayfa 33Kitabı okudu