Mavi

NASA'nın solar sistemle ve solar sistem dışı gezegenlerle ilgili kaydettiği gelişmeler heyecan verici. Carl Sagan artık hayatta değil ve kitap nispeten eski bir teknojik bilgi üzerinden yazılmış bir kitap. Zaman zaman Sagan'ın kitabı yazdığı tarihte yakın gelecek için umut ettiği şeylerde çoktan mesafe kat ettiğimizin farkına varınca teknolojinin gelişme hızına karşı korku dolu bir hayranlık hissettim. Bununla beraber, geleceğimizde dünyaya bir astreoit çarpması sonucu insanlığın yok olmasına karşı tedbir olarak, başka gezegenlerde insan yaşamı kurma fikrinin amacıyla çeliştiğini düşünüyorum. Eğer amacımız gerçekten insan neslini sürdürmek olacaksa, bu dünya dışında bir gezegende mümkün olmayacaktır. Dünya da farklı coğrafyalarda bile insanlar farklı yaşam kültürleri, farklı diller, farklı dini inanışlar ve hatta farklı fiziksel özellikler geliştirdiler. Birçok tür coğrafik izolasyon sonucu birlikte verimli döl verme yeteneğini kaybediyor. Böylelikle yakın ama farklı türler gelişiyor. Gezegensel ayrım ise çok daha büyük. Atmosfer farklı, bitki örtüsü yok. En önemlisi binlerce yıl boyunca içinde var olduğumuz doğal besin zinciri yok. Eğer bu mümkün olursa, oraya giden küçük insan populasyonunun farklılaşması çok daha hızlı olacaktır. Üreme izolasyonu gerçeklestiği andan itibaren, oranin doğasina uyum saglamiş jenerasyonları artık insan olarak tanımlayamayız. Onlar başka bir tür olacaklar. Bu durumda eğer dünyaya bir astroit çarpip var olan mevcut canlı türlerini yok ederse, ve bizler de yok olursak, başka gezegene gidelim ya da gitmeyelim bu insanlığın sonu olacaktır. Ve belki de olması gereken budur. Astronomi bize evrenin var olma sebebi olmadığımızı gösterdi. Biz henüz ( belki de hiçbir zaman) başka bir gezegende canlılık bulamamış olsak ta.. samanyolu galaksisinden başka galaksilerde bir gezegende dünyadaki gibi yaşamsal koşullar kuvvetle muhtemel oluşmuştur. Ayrıca organik bilesiklerden oluşan canlılık bizim dünya da tanıdığımız, bildiğimiz canlılık formu. Belki başka dünyalarda farklı bileşenleri olan farkli canlılık formları vardır, ve biz onların canlı olduğunu anlayamıyoruzdur.... bu nedenle dünyaya gök taşı çarpması, insanlığın yok olmasi solar sisteme, samanyolu galaksisine ve evrenin tümüne hiçbirsey kaybettirmez! Insanlar olarak önleyemediğimiz merak duygumuz bizi evreni tanıdıkça daha da fazlasını öğrenmeye itiyor hepsi bu. Zamanı geldiğinde insan türünün de yok olmaktan bir kurtuluşu yok diye düşünüyorum.