Mavi
Mustafa Kemal de altın yeleleri, henüz terleyen sırma bıyıkları, pembe teni, mavi gözleri ile bir erkek güzeliydi.
Çankaya, Falih Rıfkı Atay (Sayfa 22 - Pozitif yayıncılık)
Durmuş süt mavi gecesine
Bir şarkı söyleyin ne olur, kızlar
Uzun ve gerçek.
Bütün düşündüklerim aklımda kalsın,
Parmaklarımın telaşlı hasretiyle
Şimdi bir ıssız kasabanın
Bir odasında, kendince, ışıksız,
Yavan, hazırlıksız ve çoook uzak
Bir gece geçecek...Göğe Bakma Durağı, Turgut Uyar (Sayfa 18)
Adi gibi ?Kara' bir geçmişi olan, tehlikeli bir adamdı o! Hayat dolu genç bir kız için uygun değildi. Sinir edecek kadar kaba, yontulamayacak kadar sert, can sıkacak kadar suratsız ve... ...ve görmezden gelinemeyecek kadar yakışıklıydı. Sığındığı karanlığı aydınlatacak bir ışığa ihtiyacı yoktu. Hele güzel ve dik başlı bir sarışına asla! Ama genç kızın neşesinden etkilenmemek zordu. Onun inatçı mavi gözlerinden, alaycı kırmızı dudaklarından, geri adım atmayı bilmeyen cesur yüreğinden de! Ceza öpücüğü her ikisi için de büyük hataydı! İlişkileri bir anda karmaşık ve içinden çıkılmaz bir hal aldığında, kalbi kırılan genç kız büyük bir yemin etti. ?Sen dizlerinin üzerinde sürünerek gelsen de seninle asla evlenmem!"
HAYAT NEDİR ANNE?
Benim hiç sapanım olmadı anne,
Ne kuşları vurdum, ne de kimsenin camını kırdım...
Çok uslu bir çocuk değildim ama,
Seni hiç kırmadim, hep boynumu kırdım.
Ben hayatım boyunca bir tek kendimi vurdum!
Suskun görünsem de, fırtınalı ve mağrurdum anne.
Bir mızrak gibi, aynada hep dik durdum anne! ..
Ben sana hiç bir gün laf getirmedim, leke sürmedim.
Ama göğsümü çok hırpaladım, kalbimi çok yordum...
Ben hayatım boyunca, en çok kendimi sordum! ...
Benim hiç sevgilim olmadı anne,
Ne bir yuva kurdum, ne bir gün şansım güldü...
Öpemeden bir bebeğin gidişini, tükendi gitti çağım...
Kimi yürekten sevdiysem, yüreğini başkasına böldü...
Bir muhabbet kuşum vardı, o da yalnızlıktan öldü...
Sen beni göğsünde hep acılarla mı soğurdun anne?
Yoksa evlat diye, koca bir taş mı doğurdun anne?
Eziyet degilim, zahmet değilim, musibet hiç değilim
Bir senin mi balına sinek kondu, söylesene!
Doğurdun da beni, ne ile yoğurdun anne?
Benim hiç hayalim olmadı anne...
Ne seni rahat ettirdim, ne kendim ettim rahat...
BİR MUTLULUK FOTOĞRAFI BİLE ÇEKTİRMEDİ BU HAYAT!
Kaybolmuş bir anahtar kadar sahipsizim anne...
Ne omuzumda bir dost eli, ne saçımda bir şefkat...
Say ki yollardan akan, şu faydasız çamurdum anne...
Say ki ıslanmaktım, üşümektim,
Say ki yağmurdum anne!
Bunca yıldır gözyaşlarını, hangi denizlere sakladın?
Oy ben öleyim,
SEN BENİ NE DİYE DOĞURDUN ANNE?Gözleri İntihar Mavi, Yusuf Hayaloğlu
Gökyüzü hep mavi'ydi..
Yeşil en çok mavi'ye yakışır. Gel sen bana hayat ol bende sana gökyüzü olayım derken ciddi olduğunu sanmıştım, yanılmışım...
Ama bir an da olsa kendini çocukça mavi gökyüzü gibi arınmış ve anlamsız hissetmek ne iyi olurdu.
Biz, Yevgeni İvanoviç Zamyatin (Sayfa 146)
Yıldızların aydınlığı gecenin karanlığındandır.
Mavi Lale, Nazan Bekiroğlu
Edebiyat Virginia Wolf'un ceplerini taşla doldurarak Ouse nehrine bıraktığı bedenidir. Slvia Plath'ın fırına sokup boğduğu dünyaya ağır gelen kafasıdır. Tolstoy'un çok sevdiği tren garında donarak ölürken, 3 gün sonra bulunan yırtık ayakkabısıdır. Ömrün ortasına 35 yaş şiiri yazıp 46 sında ölen Cahit Sıtkı'nın kederi, İstanbul'u gözleri kapalı dinlerken, belediye çukurunu görmeyip düşerek ölen Orhan Veli'nin kederidir. Edebiyat , keyif almak için ,yoksunluktan bihaber yapılamaz.
Kafamdaki Fillerin Hepsi Mavi, Murat Gülen
817.jpg)
