Mavi

Değil kardeşim, dal yeşil, gök mavi değil.
Bilsen! Ben hangi âlemdeyim, sen hangi âlemde!

Çünkü bu amaçsız ve sakin yürüyüşler sırasında dünyadan bir şeyler beklemeyi bırakır bırakmaz, dünya da kendini size verir, bırakır, teslim olur. Hiçbir şey beklemez olduğunuzda, mevcudiyet için bir takviye, karşılıksız bir lütuf olarak sunulur her şey. Yorgunluklar, başarılar, planlar, beklentiler dünyasında çoktan ölmüşsünüzdür. Ama bu güneş, bu renkler, şurada kıvrıla kıvrıla yükselen mavi duman, bu çıtırdayan dallar... hepsi ama hepsi birer hediyedir.

Neydi bu mavi göğe veya sevgili bir yüze bakmayı zevk olmaktan çıkaran hisler ve üzüntüler?

Mavi-kara fiyort ve şehir üzerinde kan ve kılıç gibi asılı duran yakıcı bulutlara baktım... Korkuyla titreyerek öylece kalakaldım... Ve doğayı delen, çok yüksek, bitmek bilmeyen bir çığlık duydum.

"... sensiz, mavisi hançerlenmiş bir akşamüstüyüm..."