Mavi

Öncelikle kitabı sevdiğim yazar okuyunca merak edip okumak istedim.
Blue kitabımızım baş karakteri, kendisi ile ilgili gerçek adını bile bilmeyen bir kız o. Geçmişi karanlıkta kalmış. Annesi onu bazı nedenlerden dolayı hiç tanımadığı insana bırakmış. İlk baş nasıl bir anne bunu yapar diye düşündüm ama ileri ki sayfalarda bunun cevabını aldım ve hak verd ama keşke başka seçeneği olsaydı diye düşünmeden edemedim. Blue'nun biyolojik olmasada büyüten babası bana göre gerçek bir baba o Blue'yu o kadar güzel yetişitirmiş ki sevgisini öyle vermiş ki burada yazarın kaleminin kuvvetini gördüm okurken hissettiriyor.
Blue'nun okuluma yeni gelen tarih öğretmeni Bay Wilson. O bir öğretmen çok her şey. Onu okurken hissettmiştim seveceğimi ve beni yanıltmayacak bir karakter dedim ki en başından sonuna kadar doğru haklı çıktım. Blue'nun her zaman yanında durması çok güzeldi.
Blue'nun ilk baştaki bazı hareketlerini sevmemiştim ama her zaman bir ışık yakıyordu Blue hayatta kalacağına dair. Blue'yu tam olarak kendi ayakları üzerinde durması gerektiğinin farkına vardığında işte bu dedim sen bu Blue'sun sana bu yakışır dedim. En sevdiğim sahnelerden biri ise Wilson'un müzik yaparken Blue'nun onun dinlemesi. Benim tuhaf bulduğum daha doğrusu onun için önemli bir varlık ile ilgili verdiği karardı. Ama Blue'ya hak vermeden yapamam ama 'Keşke' demeden edemedim.
Bazı hatta bir çok sahnede gözlerim dolarak okudum özellikle Blue'nun geçmişi ile ilgili gerçekleri öğrendiği zaman ki duygular çok ağırdı ve bunu okurken hissettmek kendimi onun yerine koydum her defasında. Eğer okumadıysanız okuyun. Yazarın 'Ters Yüz' kitabını da mutlaka okuyacağım.