Proust'un anlam yüklü, güzelim cümlelerini, paragraflarını cımbızlayıp üstelik kötü bir çeviriyle aforizmalar adı altında, tamamen ticari kaygılarla oluşturulmuş bu kitabı okumaktan hiç haz etmedim. Kendime söz verdim; bir daha bu şekilde derlenmiş aforizma kitabı okumayacağım, diye.
Bu tür kitapların yazarlarına büyük haksızlık olduğunu düşünüyorum. Tamam, çok güzel ışıl ışıl, anlam yüklü okuyanı düşündüren, keyiflendiren seçkin cümleler. Ama yok, hikayeyi okumadan direkt ana fikrini okumak gibi geliyor bana.
Yazara değer veren bir okuyucu, kitaplarını okurken kendisi keşfetmeli bu güzel cümleleri. "Swann'ların Tarafı"nda okuduğum bazı cümlelerle de karşılaştım bu aforizma kitabında. Çeviriden de kaynaklı belki aynı cümleler tatsız, ruhsuz geldi.
Hani belki bir iki cümle okuyup üzerinde düşünmek için okunabilir, diyordum ama hayır, kesinlikle bu aforizma kitapları okuma zevkinin katili. Özlü söz albümü kıvamındaki Proust'la -okuduğum kadarıyla- hiç ilgisi olmayan bu kitabı sevmedim...