Elini tutan bir çocuktu;beyaz tenli tertemiz kıyafetleri olan yeni ayakkabıları olan sarışın bir çocuk,tam karşımızdada esmer bir çingene çocuğu çöpçülükle geçimini sağlayan bir ailenin çocuğu o an sadece coğrafyanın değil ailenin de kader olduğunu anladım.Ama bu elimizde olan bir şey değil yani bir şey yapamayız ama elimizde olan şeyler düşüncelerimiz bir çocuğun ten renginin kara olması o çocuğa suçlu ve kirli olarak bakmamızı gerektirmez.O an anladım aslında temizlememiz gereken kalbimiz,aklımız ve ruhumuz ama ne yazıkki bir çocuğun rengi ve kirlenmiş kıyafetleri insanlığın kirlenmiş ruhlarının önüne geçti.
~İrfan ESKİMEZ