Düşünce sisteminin bir şalteri olsa, bu şalteri hemen kapatıverecek ve belki uzun bir süre hiç açmayacaktı. Çünkü kendisine acı veren bazı ger- çekleri bilmek ve anlamak yerine, kendisini bilmezliğin ve anlamazlığın pasif boşluğuna bırakmayı tercih ediyordu. Fakat mümkün olmuyordu bu ve insan istese de, istemese de düşünmeye devam ediyor ve hiç bilmek istemediği gerçeklerle tekrar tekrar yüz yüze geliyordu!.
Başkalarının açacağı yoldan bir tren beklemişti. Herkes aynı beklenti içindeydi. Herkes başkalarının açacağı yoldan trenin geleceğini umud ediyor ve bu trenle kurtulmak istiyordu.
Oysa başkaları yoktu!.
Kendisinden ve kendisi gibilerden başkaları yoktu. Elleriyle işaret edecekleri ve "İşte bunlar yapacaklar, bunlar edecekler.." diyecekleri başkaları yoktu. Fakat herkes başkalarından bekliyor ve başkalarından umudlanıyordu.
Ama o, o anlamıştı artık!.
Kendisinin olmadığı bir yerde başkalarının olmadığını, başkalarının olamayacağını anlamıştı. Kendisinden umudu yok ise başkalarından umudlanmaya hakkı olmadığını çok iyi anlamıştı.
Çocukluk duyduğu, günlerinde gördüğü,
yaşadığı dünya bambaşkaydı sanki. Bu günleri hatırladığı zaman temiz, tertemiz görüntüler gözünün önüne geliyor, kirlenmemiş ve kirletilmemiş bir dünyayı duyumsuyordu. Sokaklar, yollar, insanlar bambaşkaydı sanki o günler!.
Bu günleri her hatırlayışında şu soruyla karşılaşıyordu.,
Acaba dünya o günlerde gerçekten temiz
miydi?
Değildi, değildi tabi!.
Dünya ve insanlar o zamanlar da temiz değildi.
Bir damla nutfe halindeyken acizdiniz ve ana rahmine muhtaçtınız,elli altmış kilo et ve kemik haline geldiğinizde çok şey mi değişti?
Bir damla nutfe halindeyken nasıl aciz isek,şimdi de aciziz,muhtacız Rahman ve Rahim olan Allah’a.
Kendini bıraktığın zaman kendi gerçekliğinden daha aşağıya düşemezsin!. Bir insanın kendi gerçekliğine düşmekten korkması gerekir. Çünkü gerçek huzuru, düşerek yükseleceğin o noktada bulacaksın.
Kalp ve kalbi yaratan Allah unutulmuş,hazır bir kalbi nakleden ve insanlara küçücük bir kalp pili veren teknolojiye,insanlara kalbi veren Allah’tan daha çok şükredilmeye başlanmıştır.