Öldüğünü, ölüp de bu mezara gömüldüğünü düşünürdü Divane! Bu düşünceyle yüzünü ve gönlünü Allah'a dönerek "İşte Ya Rabbi geldim, Sana kulluk ede ede Senin yanına geldim" dedikten sonra susar, susar ve bu suskunluk içinde çığ gibi büyüyen duygularıyla "Nerede, nerede, o nerede Ya Rabbi" diye sayıklamaya başladı. Gülbenaz'ı istiyordu Divane! Gönlünü böylesine güzel bir bir Gülbenaz ile tanıştıran ve gönlünü de bu Gülbenaz sevdasını veren Rahman'dan, gerçek olan bu Gülbenaz'ı istiyordu. Çünkü o olmadan yarımdı, eksikti, çok eksikti Divane! Gülbenaz olmadan yarım kalmış bir söz, bebeksiz bir göz gibi hissediyordu kendisini
Divane ile kanımın kaynadığı bir dönemde tanıştım. Aşk, sokaktaki arkadaş çekişmeleri, yanlış ortamlar vs vs... Yakup hocanın nasihetleri beni baya toparlamıştı. Allah'ın El Vedud ismini bu kitapta öğrenmiştim. Vedud esmasının anlamı ‘’Sevilmeye çok layık olan’’ anlamındadır. Oysa biz gönlümüzü nelerle meşgul etmiştik. Baya içerlemiştim. Divanenin gülbenaza olan aşkı. Sonrasındaki olaylar silsilesi. Mutlaka tavsiye ediyorum. Bir solukta okunacak bir eser...