Adı:
Divane
Yazar:
Baskı tarihi:
Şubat 2000
Sayfa sayısı:
237
ISBN:
2789009943140
Yayınevi:
İnsan Dergisi Yayınları
Öldüğünü, ölüp de bu mezara gömüldüğünü düşünürdü Divane! Bu düşünceyle yüzünü ve gönlünü Allah'a dönerek "İşte Ya Rabbi geldim, Sana kulluk ede ede Senin yanına geldim" dedikten sonra susar, susar ve bu suskunluk içinde çığ gibi büyüyen duygularıyla "Nerede, nerede, o nerede Ya Rabbi" diye sayıklamaya başladı. Gülbenaz'ı istiyordu Divane! Gönlünü böylesine güzel bir bir Gülbenaz ile tanıştıran ve gönlünü de bu Gülbenaz sevdasını veren Rahman'dan, gerçek olan bu Gülbenaz'ı istiyordu. Çünkü o olmadan yarımdı, eksikti, çok eksikti Divane! Gülbenaz olmadan yarım kalmış bir söz, bebeksiz bir göz gibi hissediyordu kendisini
Divane ile kanımın kaynadığı bir dönemde tanıştım. Aşk, sokaktaki arkadaş çekişmeleri, yanlış ortamlar vs vs... Yakup hocanın nasihetleri beni baya toparlamıştı. Allah'ın El Vedud ismini bu kitapta öğrenmiştim. Vedud esmasının anlamı ‘’Sevilmeye çok layık olan’’ anlamındadır. Oysa biz gönlümüzü nelerle meşgul etmiştik. Baya içerlemiştim. Divanenin gülbenaza olan aşkı. Sonrasındaki olaylar silsilesi. Mutlaka tavsiye ediyorum. Bir solukta okunacak bir eser...
Öldüğünü, ölüp de bu mezara gömüldüğünü düşünürdü Divane! Bu düşünceyle yüzünü ve gönlünü Allah'a dönerek "İşte Ya Rabbi geldim, Sana kulluk ede ede Senin yanına geldim" dedikten sonra susar, susar ve bu suskunluk içinde çığ gibi büyüyen duygularıyla "Nerede, nerede, o nerede Ya Rabbi" diye sayıklamaya başladı. Gülbenaz'ı istiyordu Divane! Gönlünü böylesine güzel bir bir Gülbenaz ile tanıştıran ve gönlünü de bu Gülbenaz sevdasını veren Rahman'dan, gerçek olan bu Gülbenaz'ı istiyordu. Çünkü o olmadan yarımdı, eksikti, çok eksikti Divane! Gülbenaz olmadan yarım kalmış bir söz, bebeksiz bir göz gibi hissediyordu kendisini...
"Vedud, Vedud, Ya Vedud"
Sabahın sessizliği içinde bir anda yükselen bu haykırışlar, köyün sıradışı insanı Divane'ye aitti. Her sabah güneşle birlikte evden çıkarken, önce kapının önünde durarak uzun bir süre etrafına bakınır ve sonra ellerini, gözlerini ve gönlünü semaya yönelterek "Vedud, Vedud, Ya Vedud" diye haykırırdı.
Sabahın sessizliği içinde bir anda yükselen bu haykırışlar, köyün sıradışı insanı Divane'ye aitti. Her sabah güneşle birlikte evden çıkarken, önce kapının önünde durarak uzun bir süre etrafına bakınır ve sonra ellerini, gözlerini ve gönlünü semaya yönelterek "Vedud, Vedud, Ya Vedud" diye haykırırdı.
Kuran-ı Kerim'e baktığımız zaman bu yüce kitapta apaçık bir yol tarifi bildiriliyor ve 'bu yola göre yolcu tarifi'yapılıyor.Kuran-ı Kerim'in bu yaklaşımında yolun yolcuya göre değil,yolcunun yola göre degismesi esastır.
Dünyamarketinde şeytanın sloganı "Elini verene eldiven, ayağını verene ayakkabı,ömrünü verene dünya veriyoruz"
Bitmişti, bitivermişti her şey!
Sanki terkedilmiş bir yurt, bir toprak parçasıydı babasının vücudu. Oysa aynı toprak parçasının her bölgesinde ayrı bir alem, her hücresinde ayrı bir hareket vardı önceleri!. İyi ama bu bedene hayat veren o şey neydi ve o neredeydi şimdi? Bilinen bir cevabı tekrarlayarak "O şey candı ve can çıktı" demek, ne kadar basit bir yaklaşımdı. Uyumak için esneyen bir akılla "can, can" diyenler, acaba canın ne olduğunu, nasıl çıktığını ve nereye gittiğini biliyorlar mıydı?
Sanki terkedilmiş bir yurt, bir toprak parçasıydı babasının vücudu. Oysa aynı toprak parçasının her bölgesinde ayrı bir alem, her hücresinde ayrı bir hareket vardı önceleri!. İyi ama bu bedene hayat veren o şey neydi ve o neredeydi şimdi? Bilinen bir cevabı tekrarlayarak "O şey candı ve can çıktı" demek, ne kadar basit bir yaklaşımdı. Uyumak için esneyen bir akılla "can, can" diyenler, acaba canın ne olduğunu, nasıl çıktığını ve nereye gittiğini biliyorlar mıydı?
Kitabın basım bilgileri
Adı:
Divane
Yazar:
Baskı tarihi:
Şubat 2000
Sayfa sayısı:
237
ISBN:
2789009943140
Yayınevi:
İnsan Dergisi Yayınları
Öldüğünü, ölüp de bu mezara gömüldüğünü düşünürdü Divane! Bu düşünceyle yüzünü ve gönlünü Allah'a dönerek "İşte Ya Rabbi geldim, Sana kulluk ede ede Senin yanına geldim" dedikten sonra susar, susar ve bu suskunluk içinde çığ gibi büyüyen duygularıyla "Nerede, nerede, o nerede Ya Rabbi" diye sayıklamaya başladı. Gülbenaz'ı istiyordu Divane! Gönlünü böylesine güzel bir bir Gülbenaz ile tanıştıran ve gönlünü de bu Gülbenaz sevdasını veren Rahman'dan, gerçek olan bu Gülbenaz'ı istiyordu. Çünkü o olmadan yarımdı, eksikti, çok eksikti Divane! Gülbenaz olmadan yarım kalmış bir söz, bebeksiz bir göz gibi hissediyordu kendisini
