Câbir b. Semüre [radıyallahu anh] anlatıyor: Ben heybetli bir gecede cihanın güneşi Peygamberimiz'i [sallallahu aleyhi vesellem] gördüm. Üzerinde kırmızı hulle vardı. Peygamberimiz mi, ay mi güzel diye yüzlerine baktım, vallahi Peygamberimiz'i [salallahu aleyhi vesellem] aydan güzel gördüm.
Enes b. Mâlik radıyallahu anh
Resûl-i Ekrem'in sallallahu aleyhi vesellem
şöyle buyurduğunu nakletti:
"Cenâb-ı Hak, yemek yedikten ve su içtikten sonra bunlara şükreden kuldan razı olur."
Câbir [radıyallahu anh] anlatıyor: Mekke fethedildiği gün Peygamber Efendimiz [sallallahu aleyhi vesellem] başında siyah bir sarık olduğu halde Mekke'ye girdi.
Sayfa 92 - Semerkand Yayınları, Üçüncü Baskı, Ekim 2022
Şemâil kelimesi şimâlin çoğuludur. Sözlükte "karakter, kişilik, tabiat, huy, ahlâk; iyi, hoş seçkin özellikler" demektir. 9.yy.dan itibaren Hz. Peygamber'in ﷺ beşerî yönünü, yaşam tarzını ve şahsî hayatını anlatan eserlere bu ad verilmiştir.(sf13)
Bu kitap Tirmizî'nin eş-Şemâilü'n-Nebeviyye kitabının Mehmed Râif Efendi tarafından
İmam Buhârî'den rivayet edilmiştir:
Hz. Muhammed (sallallahu aleyhi vesellem), “İmanı kuvvetli olanın huyu da güzel olur ve ehline hoş muamele eder" buyurmuştur.