"Şu serilmiş görünen gölgeme imrenmedeyim... Ne saâdet, hani ondan bile mahrumum ben. Daha bir müddet eminim ki hayatın yükünü, dizlerim titreyerek çekmeye mahkûmum ben. Çöz de artık yükümün kördüğüm olmuş bağını, bana çok görme, ilâhî, bir avuç toprağını!..."
Sayfa 32
Ömr olsa da binlerce tekâlîf ile meşhûn,
İnsan yaşamaktan yine memnun, yine memnun!
Artık ey millet-i merhûme, sabâh oldu uyan!
Sana az geldi ezanlar, diye ötsün mü bu çan?
Değişmeyen devirler
Ne felâket, ne rezâletti o devrin hali!
Başta bir kukla, bütün milletin istikbâli
Sayfa 129Kitabı okuyor
Kim kazanmazsa dünyada bir ekmek parası,
Dostunun yüz karası; düşmanın maskarası!
Yoksa yetmiş beşi geçmiş bir adam iş yapamaz.
Ona ancak yapacak: Beş vakit abdestle namaz.
Ye'sin sonu yoktur,ona bir kere düşersen.
Husrâna düşersin çıkamazsın ebediyyen.
Madem ki dünyadır elbet bulacaktım...
Kumlarda yüzüp, karanlıkların derinliklerine daldım.
Hep ruh kesildim...Ne boğuldum,ne bunaldım.
Tevfîk-i İlâhi edip en sonra inayet,
Gördüm gözünün nurunu karşımda nihayet.
Senin bu yaptığın Allah'a karşı isyandır,
Asıl felakete sabreyleyenler insandır...
Böyle suskun gelme rüyalarıma,
hüznü giyinmesin gözbebeklerin.
~Mehmet Akif Ersoy
"Neden azmin bu kadar süreksiz,
sen mi yoksa davan mı yüreksiz"
-Mehmet Akif Ersoy