halk davasına adamak kendini, adanışların en yücesi...
Adak, bir davaya, sevilen hasret duyulan bir şeye kavuşabilmek için bahşedilen değerdir. Savaşan bir halkın hasreti kurtuluş günüdür. Adağı ise bağrında büyüttüğü evlatları.
Ayrı yollardan aynı yere gideceksiniz. Zaten bütün ayrılıklar ve kavuşmalar böyle değil midir?
En büyük günahlar özsaygının en düşük olduğu zamanlarda işlenir.
İnsan govendê nin doruğuna çıktı mı bir daha asla inmek istemez o an insanın içini bir heyecan garip hiç yaşanmamış duygular doldurur maĝrur zapt etmiş muhîm sırları çözmüş bir bilgenin güven dolu aydınlığı insanın yüzünde ışır bütün çevre o an insanın elinin altındadır sanki
Sayfa 11Kitabı okudu
İnsan kendini ne kadar genelleştirse, sevgi ve saygısını bir kişiye değil de bütün insanlığa dağıtsa da mutlaka içlerinden bir veya birkaçının özel yeri oluyor.
Sayfa 538Kitabı okudu