Son olarak şunu söyliyeyim, bence en önemlisi, şu yaşamı düzeltme lafını duyduğum zaman çileden çıkıyorum, ümitsizliğe kapılıyorum. Yaşamı düzeltmekmiş! Yaşamı bir kez bile anlamayan, ruhunu hissedip özünü kavramayan insanlar ancak böyle bir yaklaşımda olabileler. Onlar için varoluş, bir dokunuşla iyileştiremedğkleri, üstünde çalışmalarına muhtaç bir malzeme, sadece kaba bir yığın. Oysa yaşam hiçbir zaman bir malzeme, bir materyal olamaz. Bilmek istersiniz diye söylüyorum. Yaşam sürekli olarak kendi kendini yeniler, bizim akıldan yoksun teorilerimize ihtiyacı yoktur. Dur durak bilmeden kendini düzenleyen başlangıçlar yapar.