Sabitlenmiş gönderi
Gittim, halini gördüm de yüreğim paramparça oldu. Ona bir tutam çay, azıcık şeker götürdüm de, o elimi bırakıp, bu elimi, bu elimi bırakıp ötekini öpüyordu. Ne üstte üst, başta baş var. Ona çay, şeker azıcıkta bir şeyler götürelim. O eskiden çaya alışmış. Allah kimseyi gördüğünden geriye koymasın.
%13 (76/552)
112 syf.
4/10 puan verdi
Okur Takip Önerileri
Tanıdığım en güzel insanlar, yenilgiyi, acıyı, mücadeleyi, kaybı yaşamış olan ve diplerden çıkış yolunu kendileri bulmuş insanlardır. Güzel olan insanlar öylece ortaya çıkmazlar; onlar oluşurlar.
Önemli bir problemde yetkinizi aştığı halde size danışılıyorsa kahramanlık yapmayın, çünkü mutlaka olaya çözüm değil, suçlu aranıyordur.
Anneme biz gelemiyoruz dedik mi hemen ağlardı. Babam ise iyi olun, mutlu olun, iyi haberlerinizi alalım gelmeniz önemli değil derdi. Biz annemi hep bize daha düşkün sanırdık. Babamınkinin sevmenin çok daha başka, daha zor bir biçimi olduğunu öğrendim
%6 (21/335)
Bir insanı hayatından çıkartmak diş çektirmek gibidir. Dişin çekildiği zaman rahatlarsın. Dilin yüzlerce kez dişinin eskiden olduğu yere gider. Artık canını yakmaması fark etmeyeceğin anlamına gelmiyor. Bir boşluk bırakıyor bazen kendini onun eksikliğini hissederken buluyorsun. Bu biraz zaman alıyor, ama zamanla geçiyor. Dişi çektirmeyip de bıraksamıydın? Hayır, çünkü canını çok yakıyordu. Seni mutsuz eden insanı da böyle çıkartmalısın hayatından. Yokluğunu alışman zaman alır, ama alışırsın. İnsan her şeye alışır.
Oysa neşe ne denli neşeliyse, içinde uyuklayan hüzün de o denli arıdır.
Hüzün ne denli derinse, içinde susan neşede o denli yüksek sesle çağırır.
Kimin neye ihtiyacı varsa, onun da ona ihtiyacı vardır.
