Öyle günler gördüm ki, tabanca şakağımda
Tasarladım aydınlık dünyayı bırakmayı.
Gönlüm acıklı buldu, en ateşli çağımda
Sönük bir yıldız gibi boşluklara akmayı.
Tabancanın namlusu ısındı yanağımda,
Parmağım istemedi tetiğini çekmeyi...
Yazık: meseleler çabuk kapanıyor. İnsan, her şeyi göze aldığı bir anda hırsıyla başbaşa kalıyor. Onun için değmez, bunun için değmez, adamın yorulduğuna değmez, üzüldüğüne değmez...