Varlığımızın özünde bulunan, dolayısıyla da devredilemeyen acı bu süre boyunca ıstıraba ilişkin belirli bir dış sebep olmadan yüzlerce noktaya dağılmış vaziyettedir.
Zira acı kapasitemiz, başka zaman dağınık halde bulunan bütün ıstırabı tek bir noktada yoğunlaştıran o asıl musibetle dolduradabilir.