“... Herkes kendi dalgasında.” Başlama zili çalarken adam kalkıp gitti. Yine yalnız kaldı. Pek yalnız da sayılmazdı; garson var, kapılardaki bilet yırtıcıları var. Bu adamların kendine acıyarak baktıklarını sanıyor, sıkılıyor. Beklediği kişi bunları umursamaz, biliyor.