ağustos ayında indim bu şehre.
kırlarında çiçek toplamaya,
çeşmelerinde su içmeye,
denizinde nefes almaya,
indim.
gördüm,
kırlarında otları,
çeşmelerinde susuzluğu,
denizinde boğulmayı gördüm.
mevsimler geçsin,
havalar açınca
çiçekler de yeşerir
çeşmelerinden sular akar
denizinde nefes alırım dedim.
dedim ve aldandım.
çok mevsimler geçti,
güneş yüzünü gösterdi bu şehre
çiçeklerini yeşertti bu şehrin
çeşmelerinden suları akıttı
denizinde herkeslere nefes aldırdı
benim şehrim değilmiş bu şehir o zaman anladım.
benim şehrim neresi ya rab
benim şehrim neresi ?
mesude t.
Okur Takip Önerileri
“Şimdi tekrar ne yapsam dedirtme bana yarabbi
taşınacak suyu göster,kırılacak odunu
kaldı bu silinmez yaşamak suçu üzerimde
bileyim hangi suyun sakasıyım ya rabbelalemin
tütmesi gereken ocak nerde ? “
İsmet Özel
Denge
Aşkım da değişebilir, gerçeklerim de.
Pırılpırıl dalgalı bir denize karşı
Yangelmişim dizboyu sulara,
Hepinize iyi niyetle gülümsüyorum.
Turgut Uyar
Varlığım hangi boşluğun karşılığı
Kimin ve neyin tamlayıcısıyım
Kimin eksik yanı / kimin yokluğuyum
Sesimin aksi kimde / sükûnum nerede / sözüm kime
emanet Allah'ım
Ait olduğum boşluğu nasıl bulurum
Önüne kattığın rüzgârın beni götürdüğü bir yer mi var ?
alıntıdır.
OLENA !
Her gece kuyuların yalnızlığını taşıyorum içimde
Ne başımı kaldırıyorum ne uzanan bir el arıyorum ellerime
Fatih Buhara Benzek
-dinlerken etkilendiğim satırlardan.
Dünyaya sığamadığımız ağır demlerimizde bir kere de düştüğümüz yerde bizimle olan bir çift göz görsek! Kaldırmaya çalışmadan, oracıkta eğilip başımıza omuz olacak bir gönül...
Biz kalkana kadar yanıbaşımızda... Kaçmadan, yüz çevirmeden,
Lutfeder gibi değil ama,
Kendiliğinden...
İnsan, kederim başkasına yük olacak diye bile düşünür hale geliyor.
Ne acı...
Keder kere keder.
Tuğba Gülyeşil
Unutulmuş gibiyim ben
ve insan
Bir bakıma unutulmuş gibidir
Bilmem ki nasıl anlatmalı
Edip Cansever
Dört tarafı yalnızlıkla çevrili insan parçasıyım ben, hep eksiğim.
Edip Cansever