Yani insanın yaşadığı, büyüdüğü yeri hiç yüceltmeden, dışarıdan bakarak dalga geçmesi müthiş bir şey. Dolayısıyla içindeki çocukla, kendiyle dalga geçebilen bir adamın dalga geçemeyeceği şey kalmıyor.
Sayfa 25Kitabı okudu
Yalnız ayak kokmuyor, insanın ruhu da kokuyor.
Ağızlarda sakız olmuş, '’Seni seviyorum” sözü temsil gücünü kaybetti artık. Herkes herkesi seviyor, otomatik pilotta seviyoruz.
Eskiden çirkin kızlara ruhu güzel derdik.
Ellenmemiş bir ruhum kaldı.
Kadınların bu ince hıyarlar için kurduğu tipik cümle şu: "Ruhumu anlıyor." Nane ruhu mu bu, tuz ruhu mu? Bedenden geçmeden bir şey anlayamazsın.