-Şimdi söyle bakalım Kamran gülbeşekeri beğendin mi?
Genç adam gülerek cevap verdi:
-Beğendim.
-Sevdin mi?
-Sevdim
-Bir daha söyle.
-Sevdim
-Öyle değil Kamran, "Ben gülbeşekeri sevdim." de.
Kamran bu çocukça ısrarı anlamayarak gülüyordu.
-Ben gülbeşekeri sevdim.
Feride gözlerinde, yanaklarında ateşler uçarak utancından kirpikleri titreyerek yüzünü ona yaklaştırıyor, yalvaran bir çocuk gibi boynunu büküyordu. Dudaklarında tutuk nefeslerle:
-Bir kere daha Kamran, "Ben gülbeşekeri çok seviyorum." de.
Genç adam istediği verilmezse ağlayacak çocuklar gibi bükülen, titreşen hu dudaklara heyecanlı bir hayretle bakıyordu. Sebebini kendinin de bilmediği gizli bir tavırla bir teessürle titreyerek:
-Ben gülbeşekeri çok, seviyorum, senin istediğin kadar çok seviyorum, dedi.