"Gök tavanlı dünya odasının orta yerinde vazoya konaklayan karanfil gibisin. Oda seninle dünya, vazo seninle çiçek. Ve ben seninle; kapısı bahçelere açılan evler gibiyim... "
Dünyanın gözleri aldattı bizi.
Hayat bal tadında zehir mi yoksa ?
Kim derki dağılan bulutlardasın,
Var mısın, yok musun , söyle nerdesin...
Nurullah Genç